ANNE'S POV
Nasa trabaho na ako. As always, maaga ako pumapasok dahil ayaw ko ng nalelate.
Palabas ako ng building dahil may bibilhin ako. Naglalakad lang ako nang makita ko si sisteret. Tatawagin ko sana sya nang biglang lumapit sa kanya si Ion sabay hawak sa bewang nya.
Ok na ba sila? Sila na ba ulit? OMG
Agad akong tumakbo pabalik sa head ng department namin at nagpaalam na may emergency kami sa bahay. Agad nya naman akong pinayagan.
Habang naglalakad ako papunta sa kotse ko ay tinawagan ko sina Vhong.
(On call)
Anne: hello vhong!!
Vhong: ano ba Anne? Ang aga aga ehh
Anne: pumunta ka sa house
Vhong: ha? Bakit?
Anne: basta
(End call)
Pagkatapos ko tawagan si Vhong ay tinawagan ko naman si Jhong
(On call)
Anne: hello Jhong!!
Jhong: bakit annita?
Anne: pumunta ka sa house
Jhong: ok
(End call)
Pagdating ko sa bahay ay nandoon na sila.
Hindi pa ako nakakababa ng kotse ay pumasok na agad sila sa bahay. Ang kakapal talaga ng mukha ng mga damuhong 'to.
Bumaba na ako ng kotse agad dahil baka kung ano-ano na naman ang galawin ng mga iyon sa bahay.
Pagkapasok na pag kapasok ko ay nakita kong nakaupo lang sila sa sofa. Nag-iintay ng sasabihin ko.
Vhong: ano bang sasabihin mo Anne? Gaano ba kaimportante yan?
Jhong: oo nga Annita. Ano ba yan?
Anne: pag sinabi ko, wag kayong sisigaw ok?
Tumango lang sila sa akin kaya sinabi ko na
Anne: OK NA SILA!!
Jhong: ANO?!
Bingi lang guys? Hay nako naman juliet juliet ka ghorl? Tapos sabi ko pa kanina, wag sisigaw eh
Anne: ok na sila
Vhong: ibig-sabihin.. Pwede na?
Anne: oo vhong pwede na
Vhong: nakakatuwa dahil hindi na natin kailangang magtago.
Jhong: oo nga brad. Masasabi na natin ang totoo.
Anne: I'm so happy as well.
Vhong: sana lang hindi magalit satin si brad.
Jhong: siguradong magagalit satin si cutiepie, vhong. Ano ka ba naman.
Anne: sigurado talaga. 10 years nating tinago yun sa kanya eh.
Vhong: kahit magalit silang dalawa satin, ok lang. Ang mahalaga, ok at ligtas sya. Tandaan na lang natin na ginawa natin 'to para sa kanya at para sa kanila
Jhong: kailan ba natin sasabihin?
Anne: sa birthday nya na lang
Vhong: sige. Kailangan nating paghandaan 'to.
Anne: sana lang talaga, hindi sila magalit, lalo na si sisteret.
Vhong: Anne.. Anong sabi ko kanina?
Anne: ginawa natin 'to para sa kanya at para sa kanila
Vhone: yun ang isipin mo. Kung magalit, edi magalit. Wala tayong magagawa. May karapatan silang magalit dahil hindi natin sinabi. Maging masaya na lang tayo para sa kanila.
Jhong: tama si brad, annita. Hindi natin kontrolado ang emosyon nila. Matagal nating itinago ito sa kanila. Inintay pa natin na maging ok sila bago sabihin.
Anne: bahala na si lord sa'tin. Alam nyang ginawa lang natin ang sa tingin natin ay tama.
Vhong: oo Anne. Ginawa lang natin ang sa tingin natin ay tama.
Sana maging maging mabuti ang mundo sa aming tatlo. Kung ano man ang kalalabasan ng desisyon namin noon, magiging masaya na din ako para sa kanila. Ang panginoon na ang bahala sa amin.
______________________________________________
Sorry nga po pala kasi ngayon lang ulit ako nakapag-update kasi may pasok po kami. Baka po medyo matagalan po ulit ako mag-update. Pasensya na po.. Mas pagtutuunan ko muna po ng pansin ang pag-aaral pero promise po.. Pag kaya po ng oras ko, mag-uupdate po ako.
Magdiwang kayo dahil may UD ulit ako bukas at sa Sunday. Sabi ko sa inyo ehh babawi ako. Labyu
Hi guys!! Please support nyo po itong story ko.. Vote nyo po.. Labyu♥😘
BINABASA MO ANG
See You Again
FanficIto ay istorya ng dating mag-asawa na muling nagkita.. Magiging madali kaya para sa kanila ang magpatawad? Mapapatawad pa kaya nila ang isa't-isa? Itatago ba ni Vice ang katotohanan o sasabihin agad nya? Ano kaya ang itinatago ng mga kaibigan ni Vic...
