Het avontuur van je leven

Voorbereiden

P.O.V Samantha

"Goed gedaan Samantha, zonder jou was ik waarschijnlijk slechter uit die propellors gekomen." Zegt Tony. "Graag gedaan, met misschien meer oefening met mijn krachten ben ik sneller." Zeg ik. "Laten we nu snel bij de anderen gaan kijken." Zegt Steve.

Tony stopt met lopen en ik kijk hem vragend aan, maar ik besef al snel dat hij naar de kom in zijn pak aan het luisteren is. "Oké we komen eraan." Zegt Tony in de com. "Fury wil dat we naar de brug komen." "Nou dan gaan we er heen." Zegt Steve en hij loopt richting de kamer.

We lopen richting de brug in stilte. Ik vraag me af of Nikita en Nick oké zijn. Ik vraag me af hoe het met pap en mam gaat. "O shit" Roep ik. Tony draait zich om en kijkt me vragend aan, Steve loopt te ver vooruit en merkt niet dat we stoppen. "Oké wat is er?" Vraagt Tony. "Sorry ik bedenk net dat mijn ouders niet weten waar we zijn en sinds we zijn aangereden flippen ze al als we te laat thuis komen." Zeg ik. "Oké je mag mijn telefoon wel even gebruiken om te bellen." Zegt Tony. "Heel erg bedankt!"

Hij geeft zijn telefoon aan mij en ik toets het nummer van mijn ouders in. Na de tweede ringtoon hoor ik mijn moeders stem. "Hallo je spreekt met Naomie hoe kan ik je helpen?" "Hey mam, ik ben het Samantha." Zeg ik. "Samantha! Waar ben je en hoe gaat het met Nick en Nikita?" "Sorry mam, het is allemaal zo'n gedoe en we zijn nu in Manhattan." "Manhattan?! Samantha wat doen jullie in Manhattan!" Mam klinkt steeds hysterischer. "Dat kan ik niet echt uitleggen, maar alles is goed." Ik kijk naar Tony en hij wijst naar de deur in teken dat we moeten gaan. "Hoe bedoel je, met dat je het niet uit kan leggen?!" "Sorry mam ik moet gaan, hou van jou en pap." Ik hang snel op voordat mam kan protesteren. Ik voel me een beetje schuldig en hoop dat ze zich niet te veel zorgen gaat maken.

Ik loop richting Tony en geef zijn telefoon terug. Hij loopt weer verder en ik ga achter hem aan. We komen aan bij de brug en aan de tafel zitten Mr Rogers, Fury, Nikita en Nick. Nikita ziet eruit of ze pijn heeft en ik besef meteen dat er iets mis is. Tony en ik gaan zitten.

Fury verteld dat agent Coulson is vermoord tijdens de ontsnapping van Loki. Loki heeft ook Nick en Nikita tegen de muur aan geslagen. Nu begrijp ik ook meteen waarom Nikita er zo slecht uit ziet.

Fury gooit rode captain america verzamelkaarten op de tafel en er zit bloed aan de kaarten. Ik besef meteen dat ze van Coulson waren. Hij verteld dat Captain Rogers nooit de tijd had om zijn handtekening erop te zetten. Ik heb medelijden met hem. Hij begint over het Avengers initiatief en het geloof in helden. Tony staat abrupt op en loopt de kamer uit.

"Sorry, ik denk dat ik achter hem aan ga." Ik sta op zonder te wachten op een antwoord. Ik volg Tony naar een lege kamer. Ik besef meteen als ik het bloed op de muur zie dat dit de kamer was waarin Coulson dood ging en waarin Loki gevangen zat. Tony staat bij de reling en lijkt na te denken dus, besluit ik hem met rust te laten.

10 minuten later:

Ik loop rustig de kamer in, Tony hoort me en ik zie dat hij meteen ontspant. "Gelukkig ik dacht heel even dat je Spangles was, heb nu echt even geen zin in hem." Zegt hij. "Kende je Coulson wel?" Vraag ik. "Leerde hem kennen nadat ik terugkwam van Afghanistan, hij was de agent die me ondervroeg van SHIELD." "O, dan ken je hem inderdaad al heel lang." Zeg ik. "Ik ben vanaf een jonge leeftijd al fan van je geweest." "Echt waar?" Vraagt Tony. "Jup, ik was heel geschrokken toen je ontvoert was. Heb je uitvindingen altijd al heel indrukwekkend gevonden, heb ook gehoord dat je de Stark tower zelf stroom genereert met een arc-reactor."

"Jup eerste gebouw met zelf gecreëerde energy." Zegt Tony. "Loki wil toch met de tesseract een groot portaal open voor zijn leger?" Vraag ik. "Ja, dat klopt maar daar heeft hij heel veel energie voor nodig die je niet zomaar krijgt." Reageer Tony. "Wacht, hoeveel energie geeft de arc-reactor af?" Vraag ik.