Selamlar! Baya geç geldi biliyorum... Ama yeni bölüm ile buradayım işde! :)) Şimdi olabiliceğiniz en rahat yere geçin ve okumaya başlayın :")
Karnından birden gelen gurultuyla o güzel kahkahaları duymak...
Bı saniye! Bu çocuk bana mı gülüyor böyle!?
"Ne gülüyorsun be!"
"Gel hadi..." Ne olduğunu anlamadım ve soru işaretleri dolu gözlerimle ona 'ne oluyor?' der gibi baktım.
"Seni yeni ise baslıyıcağım kafe'ye götürüyorum. Gerçi yarın başlıyordum ama olsun, kafe nin sahibinden izin alırım zaten çok anlayışlı biri anladığım kadarıyla."
Kafamla onayladım aslında asla tanımadığım biriyle biyere felan gitmem (!) De ne bileyim açdım işde...
Bulut hızla yanımdan ayrılınca şaşkınlıkla ona baktım, bir dakikaya yanımda bitmişdi.
Ve.. bir dakika! o motormu?
Aşırı güzel turkuaz rengi motorunun önünde dikilmiş gelmemi işaret ediyordu, hızla motora ilerledim bu benim en büyük hayalimdi! Ama annem asla izin vermezdi! Zaten bu aralar durumum da pek yokdu.
Bulut bana elindeki beyaz üzerinde 2 turkuaz şerit geçen kaskı uzatıyordu. Kaskı aldım ve kafama taktım. Vay canına bu kafamı tasıyamayacağım kadar ağırdı!
Bulut da turkuaz rengi 2 Beyaz şeritli kaskı taktı ve motora bindi
Arkasına bindim ancak ona tutunmadım. Hey! Ne bekliyorsunuz!? Çarpışarak tanışdığım bir adama sarılmamı mı??? Gerçi onun motoruna binmem bile bir saçmalıkdı, adam ya bir seri katilse! Gerçi bunun için fazla masum bir tatlılığı var... Ne saçmalıyorum be!
"Utanma, tutun bana."
"Gerek yok. Böyle iyiyim."
"Peki, Sen bilirsin."
Aniden yaptığı hızla resmen koala gibi yapıştım çocuğa! Resmen kafamı sırtına gömmüştüm.
"Galiba yakışıklılığıma dayanamadın ha?"
"Ne saçmalıyorsun sen! Şuan 90 ın üstünde olduğuna yemin edebilirim!"
"Hayır gayette yavaşım bikere. Ama istersen hızlana bilirim?"
"HAYIR! saçmalama bundan hızlısı ışık hızı!"
Haklıymış... Biz çok ama çok yavaşmısız. Motor uçacak kadar hızlandığı da çocuğa kemiklerini kırarcasına sarılıyordum. birden midem ağrımaya ve bulanmaya başladı.
"DUR! SANIRIM KUSUCAM!"
"Ne? Bekle." arada bir sokakda durdu ve ben motordan hızla indim. Gördüğüm ilk çöp bidonuna yapıştım ve kafamı içine daldırdım. (Küstüm anlamında tabii ki)
Çok az bişey kustum oda buna kusmak denirse? İki damla felan.
"Ben... En iyisi eve gideyim..."
"Peki. O zaman evinin adresini ver bakalım." Adres mi? Beni o mu bırakıcak?
"Yok ben giderim bı taksi bulup saol."
"Bu bir rica değildi seni evine ben bırakıcam. Yanlış anlama içim rahat etmez uyuyamam."
"Peki..."
"Bu arada... Özür dilerim."
"Ne için?"
"Okadar hızlı sürmemeliydim."
"Önemli değil" dedim ve gülümsedim
Eve giderken çok daha yavaş sürmüştü. Hatta yaşlı bir teyze bile bizden hızlı olabilirdi!
Neyse ki eve gelebilmiştik, Kusmadan. Motordan inerken dudaklarımı araladım.
"Görüşürüz Bulut." tatlı bir tebessümle şimdide o dudaklarını araladı
"Görüşüceğiz Gece." Gülümseyerek eve ilerledim Allah'ım lütfen kimse görmemiş olsun! Bizim komşular aşırı severler dedikodu. Yanından ayrıldım kapıyı anahtarla açarken aklımda olan tek şey Bulut'un sözüydü. 'Görüşeceğiz Gece...' 'Görüşücegiz...' tabii ya? Nasıl görüşebilir dik ki?
