Şiddetli yağan yağmur bir romanın kapağını aralarken, esen rüzgâr kelimelerin arasından kıvrılarak karakterlerin etrafında döndü.
Sonra bir güz yaprağı belirdi, romanın tam orta yerinde.
Mevsimler sustu, sadece güz konuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yağmur bulutları, damlalarını şehrin ruhsuz sokaklarına şiddetli bir şekilde dökerken, esen rüzgâr sararmış yaprak ile dolu ağaçları sallıyordu.
Bir kütüphanenin en ücra köşesinde bulunan, üzeri toz kaplı raf taşıdığı romanın altında ezilir hâldeydi. Karakterler, kelimelere isyan ederken bir şimşek çaktı ve roman, o tozlu raftan kayıp yere düştü.
Kurgu yerle bir oldu.
Kelimeler toza dönüştü.
Karakterler öldü.
Kütüphanenin kapısı hızla açıldı ve duvara çarparak uğursuz bir ses çıkardı. Rüzgâr, rafların arasında nefesini bırakarak tüm romanların kapağını araladı ve harfleri bir bir yağmur damlasına dönüştürdü.
Raftan kayıp yere düşen roman can çekişiyordu.
Rüzgar, esti esti esti.
Yerdeki romanın orta sayfası bir an da açıldı.
Sonra zaman durdu. Yağmur damlasına dönüşen harfler havada asılı kaldı. Gürleyen gök cılız bir şekilde dalda asılan sarı yaprağın sonunu getirdi ve yere düşmesini sağladı. Zaman geriye akmaya başladı.
Sarı yaprak savrularak kütüphanenin içerisine girdi ve orta kısmı açılmış olan romanın üstüne düştü.
Ve güz konuştu.
***
Ahsen Kaya
Üzerindeki sorumluluklara rağmen dünyada hiçbir yere kendini konumlandıramayan ve bir güz yaprağı gibi zihninde savrulan o genç.
İçindeki güzü konuşturamayan herkese...
***
Yeni bir kurguya başlayalım bakalım hayırlısıyla :)
