The secret of Pollocks

Chapter IX

Tatlong araw na bakit hindi na siya nagpapakita sa akin, hindi kaya wala na siyang balak kunin yong jacket niya dahil nakukulitan siya sa akin, hindi kaya nainis siya dahil binigyan ko siya ng pangalan, baka iniisip niya na nagpapacute ako sa kanya kung kaya...Hindi imposible naman yon, mukhang mahalaga naman sa kanya yong jacket na yon, kaya I'm sure kuk11unin niya sa akin yon, pero kapag kinuha na niya yon, hindi na ba siya magpapakita sa akin? Hindi ko na siya makikita?

"Asther, nakatulala ka na naman." Natauhan ako nang ikaway ni Ellaine ang kamay niya sa mukha ko, "Oo, nakikinig ako sa kwento mo." Palusot ko dito, nandito kami ngayon sa usual coffee shop na tinatambayan ko, nagyaya kase si Ellaine na magkape sa labas, my business kase siyang gustong ipropose sa akin and guess what, ako daw ang gagawin niyan investor sa business niya. "tsk. parang hindi naman eh, sino ba yang iniisip mo lalaki bay an?" tanong nito, pero my point naman.

"Hindi ah. Inaantok lang ako." palusot ko, "Sus, umiinom ka na nga ng kape inaantok ka pa, liar." She said, while staring at me, urgggg. that look.

" Come on share mo naman, parang tayo lang eh, sino bay an si Marcus? Nga pala, wal ana akong balita sa inyo simula nang umalis ka papuntang Canada, so nagkabalikan ba kayo?" Si ellaine pinsan/bestfreind ko na rin, siya lagi yong pinagkukwentuhan ko lagi ng mga probelam at mga secrets ko, about Marcus and I? she knew all about that.

"No. He's already engaged kaya wala na talaga." I answer, "Awwhhh, that's stupid, wala na talaga? Bat parang ang bitter ng pagkakasabi mo ng wala talaga, sabihin mo, mahal mo pa noh?" Napabuntong hininga nalang ako sa tanong nito.

"Ang dami mong tanong." Ngutimi lang ito at hinintay ang isasagot ko. "tsk. ok. medyo nakakramdam pa ako ng alam mon a but I'm sure unti-unti nanag nawawala. Oh sinagot na kita kaya no more question." I glare to her dahil she look's at me like she was telling me that she doesn't believe me to what I just said.

"Bakit kaya ang bilis mo naman? Hindi kaya may bago ka na ring nakilala?" Natigilan naman ako, this past few day's medyo hindi ko na nga masyadong iniisp si Marcus dahil kay.... Pollocks, hindi kaya? Iposible naman, ako mahuhulog agad don?

"Stop, nakarami ka na ng tanong." Sagot ko dito. "Fine, pero last na toh, may nakilala ka na bang bago?" umiwas ako ng titig dito. "Meron pero hindi mo kilala." Tipid na sagot ko bat ba hindi ko makapagsinungaling dito. "Sino, anak ba ng kakilala ng mommy mo or ng daddy mo? Negosyante? Model ba artista? O di kaya sa Canada mo rin nakilala?" argghhhhh. And dami niya talagang tanong. "Wala sa mga binanggit mo, wag ka nang magtanong at bumalik nalang tayo sa pinag uusapan mo kanina." Inip na sagot ko dito.

"Tsk. fine...fine, tataposin ko nalang yong pinopropose kong business." Ahead ako ng isang taon dito kaya parang gingagalang nito ako hindi ito lumalaban o sumasagot yong nga lang sobrang kulit nito.

"Nga pala may itatanong ako sayo." I glare at her. "Hindi to tungkol sayo, it's about a new case na sinosolve ko."

"Nangiimbistiga ka na ngayon"

"Well, I met this guy somewhere in New York, he is half American half Filipino, nagpapatutulong siya about sa nawawalang kapatid ng lola niya, he want's to uncover the case dahil may something na gusto niyang malaman kung ano talaga ang nangyari. Hay I cant wait to help him, this is so exciting new project for me." She said at may pinakitang larawan na hindi ko naman nakita dahil biglang namatay ang ilaw ng phone nito. "Ay ang malas naman, mamaya ko nalag ipapakita sayo, pero if you don't mind may dala ka bang charger." Si ellaine talaga.