Nakapikit ako habang
Nakahiga sa damuhan.
Malamig ang simo'y ng hangin kaya minabuti Kong mag Punta muna dito sa garden...Nagulat ako dahil sa biglaang pag vibrate ng Cellphone ko..
Nag Text Si Tia. Nextweek pa Raw ito Makakapunta.
Matagal tagal din iyon...Mas Lalong lumamig ang simoy ng hangin kaya Nagdesisyon na akong Pumasok sa Loob...
Dumaretso agad ako sa aking kwarto at Isira ito.
Ibinagsak ko sa malambot Kong kama ang katawan ko.
Ang sarap .
saglit kong nalimutan ang problema ko.... Napahinga ako ng malalimIpinikit ko ang aking mga mata,
Na alala ko ang muka ng lalakeng iyon..
Napaka gaan ng loob ko sakanya subalit Hindi Ko ito pinahalata.dahil Mahirap ng magtiwala.Bumangon ako sa pagkakahiga
Dahil na isipan Kong Maligo saglit.Pagkatapos mamaga ng buhok ko ay deretso agad ako sa kama at sinandal ang ulo ko sa Headboard nito.
Malapit na pala Ang Pasukan
Ni Hindi ko man lang Namalayan.."Argggg! Damn it"
Sa pagka inis ko ay nasabi ko nalamang ang mga salitang yan.Padabog Kong sinipa ang hangin at itinakip ko ang unan sa aking muka...
Magiging Impyerno nanaman ang Buhay ko pag dating ng pasukan...
Naiinis ako!KINABUKASAN
Itinakip ko ang unan sa aking tenga dahil sa lakas ng ulan na tumatama sa bubong idagdag mo pa ang pwersa ng hangin sa mga puno....
Mas mina buti Kong bamangon at mag handa na lamang ng aking makakain.
Madilim ang paligid. Siguro ay may namumuo nanamang bagyo..
Pagkatapos Kong kumain ay naglinis na lamang ako..
Ni isa manlang sana ay may maging kaibigan ako para may makasama manlang subalit Hindi na ako umaasa dahil lahat ng estudyante sa academy ay kinamumuhian ako at minsan naman ay kinakawawa,o sinasaktan ako.
Hindi ko alam makipag away kaya
Wala akong gingawa.
Tanging ang Pagtingin lamang at Pag iyak ang nagagawa ko....Naisipan ko na lumabas pagkatapos kong kumain. Humupa na rin ang ulan at hangin na kanina lang ay napaka lakas..
Nakasuot ako ng Jacket medjo malamig lamig din kase ang hangin..
Pupunta ngayon ako sa cementeryo upang dalawin ang Mommy at Daddy ko..
Pumitas ako ng Ibat ibang uri ng bulaklak para sa Mga magulang ko...
Ngayon lang Ulit ako bibisita...Pag karating ko duon ay Inilapag ko na sa tabi ang mga bulaklak.
Maraming gumugulo ngayon sa isip ko...
Nakatitig lamang ako sa lupang inuupuan ko.
Isang pamilyar na Amoy ang nagpawindang sa akin.
Nagpalinga linga ako upang hanapin iyon...Isang pigura ng Lalake ang Aking nasilayan sa di Malayuang bahagi ng Cementeryo..
Nagmadali akong Tumayo at Tumakbo papalapit sa lalakeng iyon....
Nakatalikod ito, itim ang kanyang suot na tila isang Hood.
Hindi Ako magkakamali, ang kanyang Amoy ay Pamilyar sa akin..
Naisipan ko itong hawakan sa balikat.
Subalit na Paatras ako ng Bigla itong Naglaho..SOMEONE'S POV
"Shit! Damn this!"
Napamura ako ng malutong dahil
Masyado ata akong malapit sa kinauupuan nya..Tumalikod ako Dahil nakita Kong tumayo Ito at nakatingin sa aking kinatatayuan..
"Damn!"
Rinig na rinig ko ang Pagtakbo nito patungo sa akin dahilan ng hindi ko paggalaw sa kinatatayuan ko.
Nang nasa likod ko na ito ay bahagya akong Yumuko.Ilang Minuto pa ang Lumipas
At bigla nya akong tangkaing hawakan bago pa man nya ito gawin ay Minadali ko na lamang Na Lumisan..Nakaka kaba ang Enerhiyang Meron sakanya..
Kaya Hindi ko ito nilalapitan.
Ngunit ngayon ay Wrong move ata ang ginawa kong pagsunod sakanya dahil na huli nya na ako...Mabilis akong nakalayo sa lugar na iyon pati ang pagtibok ng puso ko ay sumasabay din. Kaya naisipan ko munang magpahinga sa ilalim ng magandang puno sa harapan ko para makapag isip ng maayos.
Hope you like it❣️

YOU ARE READING
Who Am I
De TodoIm Shanna, A simple girl who never really know who really Am I. Sino nga ba talaga ako. Ano nga ba talaga ang pagkatao ko. Hindi ko masisisi ang mga tao kung bakit patuloy nila akong pinag usapan.. Ngunit isa lamang ang alam ko sa sarili ko na wala...