Chapter 7

3.2K 59 2
                                    

Chapter 7

ROSE POV

Mabalis Ang ginawa Kong pag-aayos Ng damit para Sa pag-alis.. matapos Ng nangyari kanina ay biglang nawala si sin..

Wala na Rin Ang iilan nyang damit na narito.. at nasisigurong Kong umalis na sya..

I-iniwan na nya ako..

"Bulaklak.. sigurado kaba Sa gagawin mo? Hindi Kaya padalos-dalos ka Ng desisyon?" Bungad sakin ni caloy na makalabas ako Ng bahay, handa na para Sa pag-alis..

Naiiyak Kong tinitigan si caloy..

"K-kailangan Kong bumalik Ng Cavite caloy.. k-kailangan Kong Sundan sin."

"Aalis ka Ng ganyan Ang lagay?!.. baka mapano kapa sa byahe rose!.. ipagpabukas mo muna"

Umiling ako..

"Hindi.. Hindi pwede.. n-nasaktan ko si sin caloy at kailangan ko ring maliwanagan.. kailangan Kong malaman Kung nagsasabi sya Ng totoo"

"Bulaklak" humina Ang boses ni caloy at tumango..

"Sige.. pero magiingat ka.. tawagan moko kapag nakarating kana agad dun.. gusto Kong sumama pero Hindi ko Naman pwedeng Iwan si Lola Ng mag-isa"

Pilit akong ngumiti, nilapitan ko sya bago niyakap Ng mahigpit..

"S-salamat caloy... Ikaw na muna Ang bahala rito.. b-babalik ako"

Niyakap nya Rin ako Ng pabalik..

"Magiingat ka dun.. sabihan moko kapag sinaktan ka na namn nung gagong Yun at ako Naman Ang babangas sa kanya.. Hindi pako nakakaganti sa ginawa nyang pagsuntok sa mukha ko"

Muli akong ngumiti at tumango...
Si caloy na Ang nagtawag Ng tricycle para ipahatid ako sa bayan..

"Magiingat ka ha?. Bumalik ka parin dito Kung malaman mo man Ang totoo"

"Babalik ako" nasisigurong Saad ko...

Sumakay na ako Ng tricycle at kumaway sa kanya.. ilang minuto bago ako nakarating bayan..

Hindi maalis Ang kaba sa aking dibdib.. ngayon na Lang ulit ako makaalis sa Lugar na Ito...

Naghintay pa muna ako Ng bus bago nakasakay....

Sobrang bilis Ng tibok Ng puso habang nakatingin Lang Sa labas Ng sasakyan..

Pumatak Ang luha sa mata ko..
Hindi ko Alam Ang gagawin Kung nagsasabi man Ng totoo si sin.. pero kung sakali man na totoo nga..

Magsisi ako... Magsisi akong iniwan sya nuon..
Magsisi akong hinushagan ko agad sya..

'I-i lost... I- I lost my sister and my m-mother b-baby' muli ay pumasok saking isipan Ang sinabi nya..

Alam ko Kung gaano nya kamahal Ang mama at kapatid nya, nasaksihan ko yun... At natatakot akong totoo Ang lahat Ng iyon..

Iniwan ko sya Ng magisa.. at Hindi ko kayang isipin na nakaya nyang magdusa ng walang karamay...

Damn Rose!.. Hindi ko mapapatawad kailan man Ang sarili ko..

Ilang oras Ang inintay ko bago nakarating Ng Cavite..

Muli ay nalanghap ko Ang familiar hangin.. ipinalibot ko Ang paningin sa paligid... Walang nagbago sa loob Ng dalawang taon, ganito parin Ang piligid.. mas dumami Lang Ang Mga taong namamasyal..

"Ma'am sakay na!. Saan PO ba kayo?" May isang tricycle driver Ang tumigil sa harap ko..

"Sa o-oyayi resort PO s-sana kuya"

HE JUST USE METahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon