How far will love take Us (ON-GOING)

Page 4

"Pinagsasabi mo?" sabay tanong ko kay shan habang nakatitig parin sakin.

Aware ba siyang sobra nakong naiilang sa titig niya? Pasalamat siya at yummy siya!

"Can I walk you home?" he suddenly ask, smiling.

Oh My Gosh!

"Hala, wag na! Maglalakad lang ako!" I immediately said.

Baka naman pag napagod to, ako pa magbuhat? Para kasing di sanay maglakad e.

He just shrugged. "I know. Let's go?"

Nauna na siyang naglakad sakin. Alam ba nito kung saan ako nakatira? At bakit ba ang bilis nitong maglakad, ayaw niya ba akong kasabay? Eh siya nga tong nag presentang ihatid ako!

"Teka lang" sabay habol ko sakanya "Alam mo ba kung saan ako nakatira?" huminto ako at humarap sakanya.

Agad din naman siyang tumigil sa paglalakad at tumingin sakin "Ann told me."

Yung babaeng talagang yun! Ano pa bang di mo nasasabi dito at ako na ang magsasabi para sayo?!

"Everything" he added still looking at me.

Shit. Narinig niya ba? Wala naman akong sinabi ah.

"Oh! Okay.." gosh, ang awkward nun!

Di nako nagsalita since alam niya naman pala lahat kaya't bumalik nalang ako sa tabi niya at naglakad pabalik ng condo.

Pero in fairness ha, alam na alam niya. Siguro malapit lang bahay nito dito. Or baka naman iniistalk ako nito?!

Agad akong huminto ako kaya't napahinto rin siya.

"Are you alright? Malapit na tayo." napasinghap ako sa amoy niya ng makalapit siya sakin ng kaunti

Ang bango naman nito para maging stalker!

Yumuko ako para di ko makita ang mukha niya nakakahiya naman kung ano anong iniisip ko sakanya.

"Do you want to sit, first? There's a park nearby"

Wait, what? Akala ko ba bahay ko lang alam niya di ko naman alam buong lugar na pala dito.

"How did you know? Are you my stalker?!" Tiningnan ko siya ng masama at tinaasan ng kilay.

He chuckled. "I lived there." turo niya sa isang Apartment.

Oh.. Malapit lang pala samin.. But wai-?

I panicked when i realized that his pointing in our Apartment. "What?!"

Ng tingnan ko siya ulit. He was already laughing like he was really waiting to see my reaction.

"Hey, relax thea. Im just saying tha-"

"You didn't tell me!" I hissed.

His still laughing "I'm sorry, I didn't know that I should inform you?" habang kinakamot ang likuran ng kanyang ulo.

Tama naman, pero ba't naiinis ako?

Sinimaan ko nalang siya ng tingin at nauna ng naglakad. Bahala nga siya diyan!