Prologue

266 20 1
                                    


MAULAN ang gabi ngayon.

Parehas tayong basa dahil sa malakas na ulan. Kasabay ng pagbuhos ng malakas na ulan ay siya ring pagtulo ng aking mga luha. Kaagad mo akong niyakap at dahan dahang pinapatahan dahil sa mga nangyayari.

Ito na yata ang problemang hinding hindi natin kayang solusyonan, dahil hindi sang ayon ang mundo at ang mga taong nasa paligid natin.

Ikaw ang aking kanlungan sa tuwing hindi ko na kayang harapain ang mga pagsubok na ibinibigay sa akin ng mundo.

Ikaw ang tao na nagpapagaan ng loob ko sa tuwing malungkot ako o may mabigat na pasanin sa buhay.

Habang naka upo tayo sa sofa ng unit natin ay nakatulog ako sa hita mo dahil sa pagod. Napabangon nalang ako nung marinig ang boses ng dad ko. I stood up like he saw nothing.

"Hanggang kailan mo ba sisirain ang buhay mo dahil dyan sa lintik na pagmamahal na yan?"

"Masama bang magmahal? Diba hindi? Ikaw pa nga ang nagsabi na hindi masama magmahal lalo na kung totoo ito."

"Kaya mas pinipili mo yang lalaking yan kesa sa akin?"

"Hindi ganon yun dad! Parehas ko kayong mahal, pero mas iniisip mo na mahal ko siya kesa sayo! Tamang pag iisip pa ba yan dad?"

"Pagpasensyahan niyo na po kami, pero tama po si Daniel. Mahal ka niya po kahit na mas madalas niya po akong kasama. Dahil hindi niya po kayang ihandle lahat ng sakit na natatanggap niya sa inyo at sa bago niyo pong asawa. Kung nagtataka kayo bakit sa'kin niya sinasabi dahil hindi naman po kayo makikinig sa kanya at babaliwalain niyo lang pa siya."

Magsasalita pa sana si dad pero biglang pumasok ang father ni Sam na mukhang galit din.

Sabi nila mahirap daw maniwala kung isang sikat na tao ay biglang magsalita about sa relasyon niya sa kapwa niya kasarian. Maraming tao ang mandidiri at magagalit dahil nga doon.

Walang pasabi ay bigla nalang akong hinila ni dad.

"Ano 'to Sam bakla kaba? Ba't nagmamahal ka ng kapwa mo lalaki? Nahihibang kana ba? Ano nalang sasabihin nila about doon sa pinost mo sa social media account mo?"

"Bakit kayong lahat pipigilan ang pagmamahalan naming dalawa? Hindi niyo man lang kami supportahan sa gusto namin?"

"Hindi ako sumusupporta ng bakla!"

Humarap lang saglit ang papa ni Sam samin agad namang naka kuha ng tiyempo si Sam at kinuha ang baril ng kayang papa at tinutok sa ulo niya.

"Sam wag!"

"Wag kang humarap sa kanya!"

"Dad!"

"Daniel. I love you no matter what happen, always remember that i love you and I'm so thankful to met you in this life. See you in another life Daniel, i love you and i wish we meet again in our another life. Please wag kang susunod sa akin ha. Pa sorry kasi nagmahal ako ng katulad ni Daniel pero sa kanya ko naranasan yung pagmamahal na hinahanap ko."

"Sam please don't do it, I'm begging Sam please don't do it!"

Nabasag ang tahimik sa loob ng kwarto at mapayapang gabi sa isang putok ng baril na hula sa kwartong ito.

Hindi man lang siya nakinig sa akin? Binaril niya ang sarili niya. Paano na ako kung wala siya?

"Sam!"

Wala ng nagawa si dad ng makawala ako sa kanya. Agad kong nilapitan si Sam. Hindi na ito humihinga at unti unti ng kumakalat ang dugo sa kulay puting carpet.

Hindi to maaari! Hindi niya ako pwedeng iwan!

"Sabi walang iwanan hindi ba? Ba't mo'ko iniwan? Kala ko ba ikakasal pa tayo? Akala ko ba tutuparin pa natin mga pangarap natin sa buhay ng magkasama?"

Umiyak lang ako ng umiyak dahil wala na ang taong mahal ko.

Bakit niya ginawa yun?

Hindi ba ako sapat para sa kanya?

Nakita ko ang baril na ginamit ni Sam sa pagpatay sa kaniyang sarili.

Kinuha ko ito at nanginginig na itinapat sa aking ulo.

"Daniel! Wag mong subukan yan. Hindi solusyon ang pagpapakamatay!"

"Why? Hindi ba't tutol ka naman sa pagmamahalan namin ni Sam kaya sasama nalang ako sa kanya, but you ruined my life our love. Sabi mo mahal mo'ko? Sabi mo susuportahan mo'ko? Kala ko ba tanggap mo si Sam? Pero anong ginawa mo! Pinaghiwalay mo kami! You told me that you will always support us, but you didn't! I hate you for being homophobic! Hindi mo man nga lang akong magawang ipagtangol sa tatay ni Sam. Akala ko ba may pakilam ka sakin yun pala wala. Nangako ka pa kay mommy na susupportahan mo'ko, tapos hindi naman pala. Isa kang sinungaling! Sana pala di'ko nalang sinabi sa inyo na nagmahal ako ng lalaki kung di'mo naman ako kayang supportahan."

Wala ng nasabi ang dad ko pagkatapos kong sabihin lahat ng yun.

I shoot myself, wala na akong pake kung saan ako mapupunta nito pero isa lang ang alam ko, ang makasama siya sa susunod na buhay. Tatapusin ko ang pag ibig na hindi pa natatapos, at kung hindi man matapos o matuloy ito at least wala na ang mga taong sagabal sa buhay namin.
****

ANG MGA CHARACTER, PLACES, HAPPENINGS, AND MANY MORE AY HINDI SINASADYANG MAPASALI SA KWENTONG ITO DAHIL NASA IMAGINATION LANG ITO NG MAY AKDA NG KWENTO. MARAMI RING TYPOGRAPHICAL ERRORS, SPELLINGS, WRONG GRAMMARS AND QUOTATIONS DAHIL HINDI PERPEKTO ANG MAY AKDA AT PATULOY PA RIN NA MAG IIBA IBA ANG MGA GRAMMARS AT SPELLINGS NG STORYA HANGGANG SA TULUYAN MA SATISFIED ANG MAY AKDA.

DON'T EXPECT TOO MUCH, CAUSE IT WILL LEAD YOU TO UNLIKE THE STORY.

ENJOY READING DAR.

(IT'S A ON-GOING STORY SINCE I'M TRYING TO FIX SOME WORD SPRELLINGS AND GRAMMARS AND MANY MORE, THAT'S ALL THANK YOU BYE)

SEE YOU IN NEXT LIFETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon