Haykırmak istiyorum.Dünyaya,insanlara,canımı sıkan her şeye karşı haykırmak.Ama yapamıyorum..Olmuyor.Aklıma düşüveriyorlar bi anda, ben güçsüz durursan düşmanlarım güçlenir ve beni sevenler-varsa-yıkılır. Ben düşmanlarına pabuç bırakmayı pek sevmem bu yüzden güçlü durmalıyım ve çığlıklarım sessiz kalmak zorunda,bazen bu beni bitirsede.Sessiz olmak zorundalar.Eğer ufacık sesleri çıkarsa benim işim biter ve ölürüm.Çünkü güçsüz olmak boktan bişey.Darbe yemek,sevdiklerinin düşmanın olması..vs
Bazende sadece ölmeyi dilersin çünkü o kadar canın yanar ki.Defalarce darbe almışsındır ve artık dayancak gücün kalmamıştır.O zaman ne yap biliyor musun?Siktir et.Tak kulaklığını,al en sevdiğin kitabı oku.Olarları düşünme çünkü düşünmek insanı içten içe öldürür.Yada umursayamıyorsan seni mutlu edicek şeyleri düşünmeye çalış ve gülümse.Daha küfredecek çok olay çıkıcak karşımıza.Ne kadar ölmeyi dilesende bu olmıyacak.Acıyı çekiceksinki bu hayatta güçlü olanın ayakta kaldığını öğreneceksin...
-JiletciHayalet6

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aklıma Ne Eserse
Non-FictionAlımdaki bu düşünce karmaşasında yazarak bir tür terapi yapıyorum kendi kendime.