aci kader

1 bölüm

Benim hikayem evlendikten sonra başladı görücü usulü evlendim ilk o gün gördüm eşimi bizim doğuda kızların kaderi bu babaların sözü kalır kulagimizda bu evden gelinlikle çıktımı kefenle girersin artık dönecek bir evimde yoktu ilk çocuğum olmuştu gecem gündüzüm kızım olmuştu ilk zamanlar iyiydi ama sonra günden güne tanimaya başladım nasil bir insan la evlendim kötü alkolik biriydi haylaz çalışmayı sevmeyen biriydi kizim iki yaşındaydı hiç unutmam bir keresinde arkadasinida alıp gelmiş oturuyorlar di yemek yap yiyelim dedi bende evde yiyecek yok dedim arkadaşı para verip markete gidip bir şeyler almasını istedi oda çıkıp gitti sonra adam yanıma gelip çok güzel sin bu ayyaşın neyini çekiyorsun ben sana bakarım dedi bende mutfağa gidip bıçağı alıp adami kovdum evden bizim ki eve gelince sordu bende isi varmis eve gitti arkadaşı aramış karin beni kovdu demiş ara holde ayakkabı dolabın üzerinde keser vardi onu alip beni dövmeye başladı bana değmeyen keser duvarları kapıları delik deşik etmişti sebebi namusumu korumak olmuştu kızımın çığlıkları halen kulağımda çınlıyor bu adam insan değil di bir ay boyunca hasta yattım günden güne ağrılarım artıyor ateslenip havale geçirip kabuslar görüyordum kolum gunden güne şişip morariyordu adam hiç umurunda değil di kızım iki yaşındaydı sadece su getire biliyordu bir lokma kuru ekmek su bir ay boyunca hasta yattım günden güne ağrılarım artıyor sonra salona sürünerek telefona gittim kaynimi aradım yetiş ben ölüyorum dedim hemen geldi beni alıp hastaneye götürdü doktor bakti maalesef durumu çok kötü kolunu kesmemiz gerekiyor kalbe giden damarları ezilmiş kolu kangren olmuş hemen yatırdılar beni önce röntgen çekip ne kadar hasar var ilaç verip damarları açmaya çalıştılar iki ay içinde düzeldi kolum Allah'a şükür ki düzelmiş tim kızımı çok özlemiş tim sadece ona kavuşup sarılmak istiyorum tek derdim cocugumdu eve geldim kızıma doyasıya sarıldım artik kızıma sarila biliyor dum kolumu kullana biliyordum Allaha şükür ediyordum sonra uzun süre bana karışmadı sonra ikinci çocuğa hamileydim bizim doğuda kızları sevmezler hep erkek olsun ister ler Artık bir oğlum olmustu babasi iyi davranmaya başlamıştı doguda erkek çocukları ni daha çok severler kizlari hep hiçe sayarlar artik beni dönmüyor du iyi olmuştu sanki kizimi hic sevmiyor hep uzak tutuyordu sonra birden bire oglum hastalandı hastaneye götürdük doktorlar birsey bulamadılar bir ay boyunca hastanedeydim gunden güne eriyordu bir carede yoktu eve geldim birsey yemiyor icmiyordu babası yine kötü olmuştu ogluma bakmıyorsun diyordu yine beni sucluyordu hic unutmam o aci günü Allah'm düşmanıma bile vermesin o acıyı bir nisandi Ogün sabah kalktım banyoda once kizimi yıkadım giydirdim sonra oğlumu yıkadım giydirdim besigine yatırdım çocukların çamaşırları yıkadım durulama yaparken kalbime bir sızı bir daralma geldi bıraktım çamaşırları hemen ogluma bakim dedim kucağıma aldım Ogün hiç aglamadi cok sessiz di kucağıma aldım dışarı çıktım kapıda oturdum güneş vardı bir saat kadar oturduk hep gözümün içine bakıp duruyordu hic sesi çıkmıyor du ablası seviyordu öpüyor du sonra oğlum elimi tuttu küçücük parmaklariyla parmağımı tutmuş burakmiyordu babasini aradım gel kötü bir şeyler olacak dedim sonra içeri girdim yatağına yatirim dedim besigine indirdim daha parmağımı burakmiyordu gözlerini açtı gülümse di ve bıraktı parmağımı oğlum oğlum dedim açmadı gözlerini oğlum diye bagirmisimki tüm komşular koşup gelmişler saat tam dört u yirmi geçiyor du bağır çağır bayılmışım gözümü açtığımda gercekti yavrum uçup gitmişti Allah'm bu nasıl bir acı akrabaları aradım hepsi bir nisan şakası yapma dediler