aci kader

2 bölüm

Artık oğlum yoktu uçup gitmişti Allah'm bu nasıl bir acı dayanamıyorum gece gündüz hep onu düşünüyorum oğlum avuç larimdan uçup gitmişti acı dan kızıma dört elle sarilmistim psikolojim bozuldu evin her yerine bir bardak süt bırakıyor dum belki gelir içer diye Artık oğlumun oldugu evde dayanamıyor dum ve evi değiştim aradan aylar geçti unutmadım ama onun kokusu onun kıyafeti ni hep göğsümde saklı yordum kızım Artık dört yaşındaydı ben de yine hamileydim bir kızım daha oldu oda çok güzel saçları düz siyah yüzünde gamzesi olan çok güzel bir kız çocuğu olmuştu ben kız çocuğunu daha çok seviyorum Allah'm gönlüme göre vermiş ti kızım günden güne büyüyor du kizlarim yeterdi bana yedim dayaklari ve eziyeti gözüm görmüyordu kızlarım yeterdi annesi kiz kardesi hep benimle dalga geçiyor lardi hep kiz doğurdun diye ben de Allah'm bana yaşattıklarını onlara da yaşat diyordum Allah'ma şükür aynı şeyi onlara yaşattı onunda kizlari olmuştu eşimin ailesi çok kötü insanlar di bana acı dan başka hiçbir şey vermiyor lardi hakaret eziyeti hiç bitmiyor du büyük kızım bu yaşta beni hep savunuyor du
Ne yapsam hep gözüne batıyor dum büyük kızım okula baslicakti okula gittim kızımım evraklarını yapmaya benden bir şeyler istediler ve para istediler bende param yok ama okulu temizliğe bilirim dedim saolsun okul müdürü çok baba adamdı kabul etti ben okulu çok güzel temizledim yaptım temizli cok beyendiler beni hemen işe aldılar artık dört elle sarilmistim işime kızımın bütün okul masrafları bedava ya gelmiş ti günden güne çalışıyor dum saolsun müdür bana bir baba olmuştu kızımın babası uzun zamandır eve gelmiyor du hayatım düzene girmiş ti okula yakın oturuyordum küçük kızımı da yanımda götürüyor dum akşama kadar kızlarım yanımdaydı Allah razı olsun müdür bey kızmıyor du sonra babaları çıkıp geldi bir kaç gün kaldı evde kac aydır birikmiş paramida alip gitmişti Allah'm bu nasıl bir cezadır bana verdin ondan nefret ediyordum istemiyordum üç gün sonra çıkıp geldi paramı sordum ben almadım diyordu ben boşanmak istiyorum dedim beni dövmeye başladı öldürürüm seni diyordu benden bosanamazsin beni hayattan soğuttu bir kaç ay boyunca çektim sonra öğretmen lerin sayesinde gözüm açıldı boşanmak için adliyeye gittim davayı açtım sonra bir ay sonra mahkeme kağıdı muhtara gelmiş muhtar da onu görünce kağıdı vermiş alıp okumuş bosanma davası oldunu görünce önce gidip içmiş ondan sonra geldi aciz bir adamdı icmeden bir şey yapamıyor du eve gelince ben anladım onun içtiği gün ben o daha gelmeden anliyordum içime bir korku girer hemen çocukları yemek yedirir yaptırırdım lambayı kapatır karanlık ta beklerdim kağıt elinde geldi beni dövmeye başladı sorgusuz sualsiz ne den dövdüğünü soramaz dim adam şizofren gibi bir şey di sadece gücü bana yetiyor du üç gün sonra mahkeme vardı beni eve kitledi gitmim diye beni bosayamazsin diyordu mahkeme gidemedim okula da gidemedim hem çalışma diyordu hemde bana muhtaç ti sabah işe gittim o evde yatıyor du kalkıp okulun bahçesinde bağırıyor beni çağırıyor ben de çalışıyorum sen ne istiyorsun benden dedim hemen eve gel ben de olmaz dedim hemen orada bana vurmak istedi okul daki çocuklar 8 ci sınıf öğrencileri beni arkalarına alıp bunu dövmeye başladılar sonra bu kaçıp gitti biliyordum akşam gelip bana hesabını soracak ti sevgi nedir evlilik nedir yuva nedir hiç bilmedim hiç yüzüm gülmedi hep ağladım ben onu Allah'a havale ediyorum ben ona hakkımı helal etmiyorum vurduğu için gözüme yaş tan başka bir şey vermedi ben el ele gezen kari koca görünce boynumu bükük arkalarından bakıyor dum bayram olur düğün olur ben bilmezdim onunla birlikte bir yerlere gidemezdik bayramda babamın elini öpmeye gitmek istiyorum götürmez di onun yüzünden aileme hep hasret kaldım
Benim hikayem çok acı bazi şeyleri yazmaya yüreğim dayanmıyor böyle bir insan olabilir mi oluyormuş maalesef