Prologue
' just because i let you go doesn't mean i wanted to '
Mga salitang matagal ko nang gustong sabihin sa kanya pero di ko magawa. Kung gaano ako katalino sa academics ganun naman ako ka bobo sa pag-ibig. Oo, masasabi kong bobo ako at ang pinakabobong nagawa ko ay yung pakawalan ang taong mahal na mahal ko. Letting him go was the worst thing i ever did. I easily gave up.
Akala ko magiging maayos na, akala ko lang pala. Mas lalo akong nasasaktan,lalo na pagnakikita ko siyang masaya sa piling ng iba.
Paulit ulit ko nalang pinapa alala sa sarili ko ang katagang ito.
' never get jealous when you see your ex with someone else. Remember, you're the one who gave up not him'
Masakit man isipin pero alam kong kasalanan ko. At dahil sa kabobohan ko, pilit kong inilalayo ang sarili ko sa kanya. Lumipat ako ng paaralan para lang iwasan siya. Bumalik ako sa states para dun mag aral ng 4th year hs. Bumalik ako sa pilipinas dahil katatapos ko lang ng 4th year. And i thought nakamoved on na ako. Di pala. Bumalik lahat ng sakit. Parang kahapon lang. Tsk.
Kasi naman eh, punyeta si tadhana!
Classmate ko ba naman ang exnovio ko -_- ..
**#- heyelsil.
Hehe. Vote comment po. Feel free to comment. ^__^ by the way readers, kung nagtatanong kayo kung ano yung exnovio, search nyo nalang hehe.
:*
