𝓜𝔂 𝓝𝓪𝓶𝓮 𝓲𝓼 𝓯𝓮𝓪𝓻⚡️

~ I ~

ΗΛΕΚΤΡΑ:

****

'' Καλημέρα όμορφη ''

'' ΑΑΑ! Ακόμα εδώ είσαι εσυ; '' του είπα και πετάχτηκα όρθια, παραλίγο να πέσω κάτω από το κρεβάτι.

'' Εε έλεγα να πιουμε μαζί καφέ '' μου είπε ναζιαρικα.

'' Εμένα με ρώτησες; ''

'' Ε νομιζα ότι θα ήθελες ''

'' Ε δεν θέλω. Άντε σήκω έχουμε και δουλειες δεν θα ασχολούμαστε όλη μερα μαζί σου ''

Χωρίς να περιμένω απάντηση σηκώθηκα από το κρεβάτι με το σεντόνι γύρω μου και άρχισα να ψάχνω τα ρούχα και τα εσώρουχα μου, ένας θεός ξερει που τα πέταξε αυτός ο βλάκας.

'' Σου έχω πει εκκατομυριες φορές να μην τα πετάς όπου και όπου '' του είπα μετά από λίγο.

'' Νομίζεις ότι με απασχολούσε αυτό μωρό μου; Αφού με τρελαίνεις δεν μπορώ να έχω το μυαλό μου στο που θα τα πετάξω ''

'' Αχ μωρε μωρε....'' απαντησα κοροϊδευτικά.

Χωρίς να πει κάτι απλά με κοιτούσε με φάτσα λυπημένου κουταβιού εγώ χωρίς να του δώσω σημασία συνέχισα την δουλειά μου. Εν τέλη ντύθηκα και κατέβηκα κάτω να φτιάξω καφέ. Ευτυχώς δεν είχα τις πρώτες ωρες στην σχολή γιατί με αυτόν τον βλάκα θα επερνα και απουσίες, και δεν με πέρνει η αλήθεια είναι.

Καθόμουν και έπινα τον καφέ μου ηρεμη και ατάραχη μέχρι που κατέβηκε και εκεινος, και μόνο που τον είδα ξίνισε το πρόσωπο μου, εκεινος περίμενε να του πω να κάτσει μαζί μου....

'' Η διαδρομή είναι στροφή πόρτα και αγύριστος '' του είπα δειχνοντας με το χέρι μου.

'' Καλά, τα λέμε στην σχολή '' μου είπε και έφυγε.

Πω πω ποσο μου την σπάει όταν κάνουν έτσι, ολα αγοράκια είναι τελικά μου το παίζουν και άνδρες τρομάρα τους, αλλά αν τους αρνηθείς κάτι αμέσως να στεναχωρηθούν τι να πεις. Κανένας φυσιολογικός δεν υπάρχει.

Αφού ήπια τον καφέ μου σηκώθηκα για να ετοιμαστώ για την σχολή. Ισιωσα τα μακριά μαύρα μαλλιά μου και έπειτα έβαλα μέικ απ και κονσιλερ γιατί φαινόμουν ξενυχτισμένη, έβαλα και λίγη μάσκαρα.

Έπειτα άνοιξα την ντουλάπα και εψαχνα να δω τι θα φορέσω. Μετά από κάτι λεπτά κατέληξα σε ένα μαύρο στενό τζιν με μια άσπρη μακρυμάνικη κοντή μπλούζα και μαύρα αρβιλακια. Πήρα τα κλειδιά της μηχανής μου και έφυγα.