Bekleyiş

Bölüm 2

'Sen kafayı mı sıyırdın? Öyle bir şey imkansız.'

'Ben de gördüm, Avah.'

'Daemonic'de olduğu kesin değil.'

'Herhangi bir yerde işte. Sen ne düşünüyorsun?'

'Pax'i özel korumamız gerektiğini biliyorsun, değil mi?'

'Evet! Tabi ki biliyorum! En çok onun için korkuyorum, ona bir şey olmaması için her şeyi yaparım inan bana. Ayrıca bir şey daha istiyorum.'

'Ne?'

'Chauncy. O da gelecek.'

'Pekala, o Pax'i koruyabilir.'

'Pax'i koruması için istemiyorum onu. O gerçekten de kaslı ve kalıplı. Yani, Crackpotlarla başa çıkabilir. Biz de Pax'i koruruz.'

'Chauncy'yi öylece Crackpotların önüne atamamam, Andrja.'

'Sadece Chauncy olmayacak. Okuldan bir çok kişi buldum. Biliyorsun, onlar çocuk değil. Üniversiteliler.'

'Tamam. Chauncy'ye haber vermeye gidiyorum. Işıklar kapatılmadan gelirim. Pax'e göz kulak ol.'

Kafamı salladım ve Pax'in yanına gittim.

'Hey, naber?'

'Sizi dinledim.'

'Daha iyi, ben de şimdi sana söyleyecektim.'

'Andrja, ben korkuyorum.' dedi ve bana sarıldı. Başkasının bana sarılmasını sevmezdim. Ama bu Pax'ti. Pax farklıydı. Pax, hayatımın bir parçasıydı. Ben de ona sarıldım. Sessizce ağladığını duyuyordum.

'Hani sen çocuk değildin?' dedim neşeli bir sesle.

'Çocuğum işte.'

'Orada bir çok kişi olacak. Korkmana gerek yok. Sadece, sakin olmaya çalış. Şimdi kalk bakalım, Sarah'ın yanına gidiyoruz.'

Pax isteksizce kalktı ve evden çıktık. Sarah 32 diş sırıtarak kapıyı açtı.

'Haberler iyi.' dedik aynı anda. Sarah, benim en yakın arkadaşımdı.

'Önce sen söyle.'

'Tamam, Avah ve Pax kabul etti. Öyle değil mi Pax?'

Pax arkamdan kafasını yavaşça salladı.

'Joseph ve Denny'de kabul etti. Okuldan birkaç kişi daha buldum. Ne zaman harekete geçeceğimizi sorup duruyorlar. Onlara ne zaman demeliyim?'

'Işıklar kapatılınca.'

'Ne, manyak mısın? Crackpotlar o zaman kuduruyorlar.'

'Işıklar kapatılınca.'

Hızlı bir şekilde iç geçirdi. 'Tamam.'

'Görüşürüz.'

Pax korkmuş bir şekilde bana baktı.

''Andrja, ışıklar kapatılınca daha korkunç oluyorlar.''

''Biliyorum ve bu yüzden ışıklar kapatılınca.''

''Ne demek istiyorsun?''

''Işıklar kapatılınca zayıf yönlerinin ortaya çıktığını söylemiştim Pax, hatırlıyor musun?''

''Müzik.''

Pax'in başını okşadım. Işıklar birazdan kapanacaktı bu yüzden hemen eve gittik. Eve gittiğimizde Avah ve Chauncy karşımızda belirdi.

''Beni korkuttunuz!'' diye bağırdım.

Avah ellerini göğsünde birleştirdi.

''Chauncy geliyor, ayrıca abileri de.''

''İşte bu güzel haber.'' ellerimi yumruk yaptım ve Pax'e döndüm.

''Korkmana gerek yok. Herkes seni koruyacak.''

Pax umutsuz bir şekilde başını salladı. Ama ben inanıyordum, buradan eksiksiz çıkacaktık. Biraz oyalandıktan sonra Chauncy'nin abilerini de alarak Daemonic'e doğru yola çıktık. Diğerleriyle Daemonic'in başında buluşacaktık.

Avah ve ben Pax'in elinden tutarken Chauncy ve abileri bizi korumak için etrafımızı sarmışlardı.

Daemonic'in başına vardığımızda Sarah'ın mükemmel ikna edici yeteneğini bir kez daha gördüm. En az 50 kişi olmalıydık. Pax, Avah ve ben Sarah'ın yanına gittik.

''Tebrikler, iyi iş çıkarmışsın. Ve vay canına, cidden güçlü kişiler. Her neyse, yanına bir kaç kız daha al. Pax'in yanında duracağız.''

Sarah başını 'tamam' anlamında salladı ve 3 tane kızı yanında getirdi.

''Yeterli mi?''

''Evet. Hepimiz Pax'in yanında duracağız.''

Kızıl saçlı kız kendi kardeşini gösterdi.

''Joe'yu da koruyamaz mıyız?'' kız ağlayacak gibiydi. Buradan eksiksiz çıkmalıyız.

''Erkek çocuklarını korumalıyız, öyle değil mi?''

Kız sevinçle Joe'yi tutup Pax'in yanına getirdi.

Pax'i dirseğimle dürttüm.

''Dış dünyada yalnız olmayacaksın.''

Önümüzde, arkamızda ve yanımızda yetişkin erkeklerden oluşan bir topluluk vardı. Arada birkaç kız da vardı. Ve harekete geçtik.