Hayatımdaki zorluklara birlikte bende büyüyordum.Zorluklar artmaya devam ediyor ama ben yılmamaya çalışıyordum.Bu zorlukları beni destekleyenlerle aşıyor fakat bir engeli aşınca daha zor bir engel çıkıyordu karşıma.Kardeşim 1 yaşına bense 10 yaşına girmiştim.Doğum günümüz çok güzel geçmişti.Kardeşimin büyüyüşünü pek uzun anlatmak istemiyorum.Çünkü çocukluğunda pek bir şey yaşanmadı.Benim hedeflerim çok büyüktü. 8. sınıfa başlamıştım, kardeşim ise ana okuluna başlamıştı.Lise sınavına girecektim. Ama nedense hiç heyecanlı değildim.Sınav yarındı.Her zamanki gibi heyecanlı değildim.Sınav başladı ben kolaylıkla bitirmiştim bana hiç zor gelmemişti.Sınav bitti ve herkes ağlayarak dışarı çıktı.Aralarında gülerek dışarı çıkan sadece ben olduğumdan dolayı kendimi biraz garip hissetmiştim.En iyi arkadaşlarım da üzgün çıkmıştı sınavdan.Onlar için çok üzülmüştüm.Ama elimden birşey gelmezdi.Annem beni aramaya başlamıştı çoktan.Çünkü benimde ağladığımı sanıyordu.Yanlarına gittim.Annem nasıl geçti diye sorunca çok iyi geçti dedim.Sınav 3 ay sonra açıklanacaktı.Günleri saymaya başlamıştım. Son 1 gün kalmıştı sınavların açıklanmasına.O gün uyuyamamıştım.Sonuçlar açıklanmıştı.Hemen okula gittik.Öğretmenim gülüyordu çünkü sınavda hiç yanlışım çıkmamış. Bende çok mutlu olmuştum.Öğretmenim benim hedefimi sordu.Ben siyaset cevabını vermiştim.Öğretmenim çok şaşırdı neden diye sordu.Ben şu cevabı verdim ' ARTIK BENİM GİBİ ENGELLİ DOĞAN ÇOCUKLARIN BENİM GİBİ ZORLUKLAR YAŞAMASINI İSTEMİYORUM ONLARA KOLAYLIKLAR SAĞLAYACAK, DEVLET KURUMLARI AÇACAĞIM' demiştim.Öğretmenim çok duygulanmış olmalı ki ağlamaya başladı.Annem de öyle.Kardeşim geldi ve bana sarıldı sana güveniyorum abicim dedi.Ve bu olay beni hırslandırdı artık başbakan olacağıma karar kılmıştım. ARKADŞLAR OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜRLER BEĞENİLERİNİZİ VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KüÇüK ZoRlUkLaR ,BüYüK AdImLaR
Ficção GeralEngelli bir çocuğun hayat ve başından geçen zorluklar.
