Moonlight Chant

Chapter 3: Celestial Flame

                      [LUCIENT]

Have you ever met somebody who you felt like you could spend eternity with? Someone who could fill the longing in your heart?

Minsan naisip ko, bakit pa ba ako nabubuhay sa mundong ito kung hindi ko naman kayang mamuhay ng normal kagaya ng iba? Ano ba ang rason kung bakit buhay pa ako ngayon?

I have no reason to live. I have no reason to survive. Yet I am still striving to live even though I wanted to just disappear. But Not until this time, I just met my reason.

Now, I wan't to live because of her.

Dalawang beses na niya akong nasabihan na baliw. Pero kahit ganun hindi ko parin kayang magalit sa kanya.

Hayssssttttt..... ganto ba talaga ang epekto kung mate mo siya?

Napatingin ako sa damit ko. May bahid ito ng dugo. May sugat siya.

Pero san ba siya pupunta? Hindi ito ang daan patungong bahay niya.

Yeah. Sinusundan ko siya.

Alam ko na kung saan siya papunta. At hindi ako papayag na pumunta siya dun mag-isa baka mapahamak siya.

Nag overtake ako sa kanya at hinarangan siya.

"WHAT THE HELL ARE YOU DOING?!" she shouted at me.
"MOVE! Or I'll kill you!" she added.

She's cuter when she's angry.

Lumabas ako sa kotse ko at binuksan ang driver seat niya. Hinatak ko siya at pinasok sa passenger seat tapos ako ang pumalit sa kanya sa pag dadrive.

Mabilis ang pangyayari kaya hindi niya nakuhang mag react.

Pinaharorot ko ang kotse niya pauwi sa bahay niya.

"What the- hey!! What the hell are you doing?! You asshole! Who the hell are you? Are you a spy?"

"You can't go there in that situation. Mamatay ka lang. That bar is filled with addicts." Kalma kong sabi sa kanya.

Alam ko yon kasi minsan na akong nakapasok sa bar nayon.

"Kaya nga pupunta ako dun! At wala ka nang pakialam kung mamamatay ako! Alam mo naman siguro kung ano ang trabaho ko kaya alam mo rin kung bakit kailangan kong pumunta doon!" She's angry.

"Don't worry. Nahuli na sila. Thanks for your hardwork." Naguluhan naman siya sa sinabi ko.

Natawa ako. She's so cute with that naguguluhan face.

I turned on the radio to answer her questions.

Sakto namang ibinalita ang paghuli sa mga sendikato sa sunshine bar.

"H....How?" Naguguluhan niyang tanong.

She looked at me with disbelief, confussion and ......What's with that look? Iniisip ba niyang kasabwat ako doon?

"Hrmm.. Nice to meet you Agent Sun. I'm your commander. Lucient Gray Lacson."

Her eyes widened in an instant.

I gave her a wide smile. Now, siguro naman hindi na siya mag-iisip ng kung ano ano.

"Co...Commander?"

"Hmm." I didn't hear any response from her. Until we arrived.

Hininto ko na ang kotse ng makarating kami sa gate ng village nila. Alam ko na kung saan siya nakatira. That's my talent.

"We're here." When I looked at her, she's still looking at me. Processing the info I just gave her.

I chuckle. "Let's go, pumasok na tayo. Gamutin na natin yang sugat mo." Hindi naman siya ganun kalala pero ayaw ko parin ang ideyang nasaktan siya.