[ Zawgyi ]
စာေမးပြဲနီးေနၿပီျဖစ္တဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔က
ဒီရက္ေတြအတြင္း စာၾကည့္တိုက္
သြားၿပီးေတာ့ စာလုပ္ရတယ္။
အဲဒီလိုအခ်ိန္တိုင္း ရိေပၚကေတာ့
အတူတူလိုက္လာရင္း ေဘးနားမွာ
ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ထိုင္ေနတတ္တာပဲ။
" အခ်စ္ "
စားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္
ေပၚကို ေမးေလးထပ္တင္ထားတဲ့
ရိေပၚက ကိုကို႔ဆီကို..
မ်က္လံုးေလးေစြၾကည့္လိုက္တယ္။
" ပ်င္းေနၿပီလား "
ေခါင္းလံုးလံုးေလးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
ခါျပလိုက္ေတာ့ ကိုကိုကႏွစ္ၿခိဳက္စြာျပံဳးရင္း
ရိေပၚဆံပင္ကို လက္နဲ႔ဖြတယ္။ အဲဒီေနာက္..
တုတ္ထိုးခ်ိဳခ်ဥ္ေလးကို ေဖာက္ၿပီး
ရိေပၚ့ကိုအလိုက္တသိ ခြံ႕ေပးတယ္။
" စာေတြကခက္လို႔လားဟင္.. "
တြန္႔ခ်ိဳးေနတဲ့ ယုန္မ်က္သြယ္ေလးေတြကို
ခပ္ဖြဖြႏွိပ္ေပးရင္းေမးမိေတာ့ ကိုကိုက
ေခါင္းအသာရမ္းရင္း ရိေပၚ့ကို
သူ႔ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းတယ္။ စာၾကည့္တိုက္ရဲ႕
ေထာင့္ေနရာျဖစ္လို႔ ဘယ္သူကမွ
မျမင္ႏိုင္ေပမယ့္လည္း ရိေပၚကေတာ့
မ်က္ႏွာရဲရဲေလးနဲ႔ ႐ွက္ေနရတာပဲ။
" ကိုကိုဘာလို႔ ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္တာလဲ "
ကိုကို႔႐ွပ္အက်ႌ ၾကယ္သီးေတြကို
လက္ေလးေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားရင္း
ေမးမိေတာ့ ကိုကို႔ဆီကသက္ျပင္းခ်သံ
ခပ္မွ်င္းမွ်င္းေလး တစ္ခ်က္ကိုၾကားရတယ္။
" ကိုယ့္ရဲ႕ပါးကလည္း
ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ပဲေလ။
အခုေတာ့ မ႐ွိေတာ့ဘူးဆိုေပမယ့္.. "
ပါးကတစ္ဆင့္ ရိေပၚသိခ်င္သမွ်
ကိုကို႔အေၾကာင္းအကုန္လံုးကို
စံုစမ္းထားတာေၾကာင့္၊ အသက္ရွစ္ႏွစ္
သားကတည္းက ကိုကို႔မိဘေတြ
ကားအက္ဆီးဒင့္ျဖစ္လို႔ ဆံုးသြားတာကို
သိရဲ႕သားနဲ႔ ရိေပၚအမွားလုပ္မိၿပီပဲ။
