Attraction Series 10: Just a Taste

Simula

Simula

Living with disease has never been easy. Para akong may kapansanan na walang magawa sa buhay kahit na naigagalaw ko naman ang mga paa at kamay ko.

I never thought that I would end up suffering from this illness, I had just saved someone's life before but in exchange, I mourned in misery.

I wanted to work so badly for my twin, for us, so I could make her finish her studies and so I could undergo treatment for myself.

Gusto kong gumaling, marami pa akong pangarap para sa aming magkapatid. But every time I am working I always end up fainting because of my head.

I can work, pero sa tuwing nalalaman nila ang sakit ko ay hindi ako tinatanggap o kaya naman ay tinatanggal ako sa trabaho.

Napatingin ako sa harap ng salamin at tinitigan ang sariling repleksyon. I smiled but it didn't reach my eyes.

"Sayang kagwapuhan ko kung mamatay lang ako," bulong ko sa sarili at bahagyang natawa.

Napabuntong hininga na lamang ako at bahagyang ginulo ang buhok bago dire-diretsong lumabas ng banyo.

"Oh, you done?" bungad niya paglabas ko.

I just use the doctor's comfort room.

"Yes, Doc."

Tumango ito sa akin bago nilahad ang resulta ng test ko. I do monthly check up without telling to my twin. Hindi ko naman puwedeng iasa lahat sa kaniya.

"So here's the result," anito kaya mabilis na kumabog ang dibdib ko.

Matagal ko nang natanggap ang dala-dala kong sakit pero sa tuwing pinag-uusapan iyon ay para akong nanghihina.

I don't want to die single tho.

Inabot ko iyon at tumango. "Thank you, Doc."

Saglit ko pang tinitigan iyon at naisapan nang magpaalam. "I have to go."

"When will you undergo treatment, Gino? Habang maaga pa-"

"Thank you for your concern doc. But for now, I'll stick to taking the medicine you resets to me," agap ko.

"But it's just a pain reliever Gino. Lumala ang bukol mo kaya mas magandang maaga pa lang ay agapan mo na," aniya at bakas ang pag-aalala.

I just smiled and nodded. I don't want to talk about my condition. Mas lalo akong pinanghihinaan ng loob.

Paano ko mapapagamot ang sarili ko kung hindi ako makapagtrabaho ng maayos para makapag-ipon. Hindi ko puwedeng iasa lahat sa kambal ko porket siya ang may regular na trabaho.

"Thank you, Doc," huling paalam ko bago tumalikod at dire-diretso nang lumabas ng silid.

I'll fight on this illness. Babawi pa ako sa kambal ko.

_

Habang nasa biyahe I couldn't know what should I do. Kung saan-saan na ako nag apply ng trabaho. I am business management college graduate, I am qualified to every qualifications but because of my illness, I was refused.

Even we want to start a business, hindi rin namin magawa dahil wala pa kaming ipon at sakto lamang sa mga bills ng bahay ang sinasahod namin.

Hindi rin naman namin maibenta ang bahay dahil iyon na lamang ang natitirang alaala sa amin ni mommy Vienna, iyon na lang ang natira sa lahat ng ari-arian namin dahil malaki ang nagastos namin sa pagpapagamot sa kaniya.