“Waar is dat verdomde pad nou!’Mijn toon was hard en woest, te gek dat je een auto zoekt in een bos vol onkruid en al wat je ziet waren die prachtige mooie rozen die je zo verliefd aan hingen te kijken, alsof ze op publiek wachtten.
“Geef je mobiel eens, ik bel de politie wel, halen die ons hier wel uit!” Hij pakte haar mobiel aan en terwijl hij intoetste klapte hij het mobiel alweer dicht.
“Geen signaal, lekker dan, staan we hier en nou?”
“Ja en nou?”
“Ik weet het ook even niet, rustig nadenken, weet je wat, pluk gezellig wat rozen hebben we in ieder geval wat om thuis op tafel te zetten. Zij keek hem woeden aan en zei:
“Moeten we toch eerst de auto zien te vinden in deze jungle, jij ook altijd met je plannen!”
“Ja, nou heb ik het even lekker gedaan, jij wilde toch een eind rijden, jij wilde toch overal en nergens heen zonder kaart?”Wil jij mij nu de schuld geven dat we hier vast zitten alleen omdat ik even het pad niet kan vinden?”
“Dat pad is er nooit geweest man, we hebben gedroomd, we zijn gewoon in de blind naar dit huis toegelopen, gelokt door die rozen, meer niet, snap dat dan, die rozen lokken de mensen gewoon!”
“Jij hebt teveel horror films gekeken!’antwoordde ik haar. Maar ook ik twijfelde ineens, zou het kunnen zijn dat die rozen….Ach nee natuurlijk niet, niet in deze tijd toch?
~~
“Hé pap, kijk eens wat hier staat!”Een auto, helemaal begroeid met onkruid en klaprozen, wie laat er nou zijn auto achter in het bos!”
Hoofdschuddend liep het gezin verder, richting het pad naar het huis met de rozen dat ze vanaf de weg hadden gezien. Nieuwsgierig naar wat ze aan zouden treffen besloten ze eens een kijkje te nemen.
JE LEEST
de rare bloemen deel 1
Misterio / SuspensoDuister was het pad naar het huis dat wij samen liepen, op weg om toch een schuilplaats voor de nacht te vinden. Nergens op de weg was iets te herkennen. Geen Motel, Hotel, of zelfs maar een Camping. Gewoon overal waar je keek zag je bossen, alleen...
