The Entrapment

Chapter 15 - Guilt

I wanna shelter you

But with the beast inside

There’s nowhere we can hide...

Chapter 15 - Guilt

I stare at the familiar face infront of me. Puno ng dugo ang mukha nito habang naliligo ang sariling katawan sa kulay pulang likido na patuloy na umaagos mula sa kanyang ulunan. Ewan ko kung nagkataon lamang pero ang mga mata nito na walang buhay ay malamlam na nakatingin sa aking direksyon. Im expecting na bigla itong kukurap like in those suspense movies na napapanood ko. But it remain still, pinapatunayan na patay na talaga ito.

Kahit na ganoon ay lahat pa rin ng balahibo sa aking katawan ay nagsimulang magtayuan. Ramdam ko ang pamumutla habang may malalamig na butil ng pawis ang namumuo sa aking noo. 'I-is it really me?' i ask myself in disbelief, looking intently at the motionless girl that lays flat on ground.

'Did i really jump from there? O nananaginip na naman ba ako?' ito ang mga bagay na tumatakbo sa isip ko. At sa unang pagkakataon ay hinihiling ko na ang aking huling naisip ang nangyayari sa akin.

Humakbang ako ng paatras natatakot na maapakan ang dugong nagkalat sa paligid. I was beyond horrified. My knees were shaking terribly. I want to throw up because of the rusty smell of bloods. But my feet statued in place. Gusto ko ring alisin ang paningin ng mga mata ko rito ngunit parang napako ito at di kayang tumingin sa ibang bagay.

'Sino ba naman kasi ang nasa matinong katinuan ang gustong makitang walang buhay ang sarili nya?'

Pero bakit ganon? Bakit nararamdaman at naririnig ko pa rin ang tibok ng puso ko. Sa sobrang lakas ng kabog nito feeling ko ay parang gustong kumawala nito sa aking dibdib.

"ASSHHLLEEYYY....!" i snap out of my thoughts when i hear Scarlett's voice. Ito na ang pagkakataon kong ibaling sa ibang bagay ang atensyon ko. Kaya lumingon ako kung nansaan ang pinanggalingan ng boses nya.

Ilang hakbang ang layo nya mula sa akin. Tears are streaming down to her beautiful face. Pilit itong lumalapit sa bangkay ngunit hinaharangan sya ng mga guro. "N-no! T-that's..my..f-friend! L-let me g-go!" histerikal nitong tugon. Emily also stand beside her doing the same thing.

I try to process kung ano ang sinabi nya kanina. Until it sink in to my brain. Tinawag nya itong Ashley! Muli kong ibinalik ang aking paningin sa babae ngunit imbes na mukha ko ay mukha ni Ashley ang nakita ko.

At muli, mabagal na pinoprosesso ng utak ko ang nangyari. "A-ashley..?" i utter in an astonish tone. Ramdam ko ang pag-iinit ng aking mga mata at kasabay non ay ang paglabo nito dahil sa namumuong luha. Tatakbo rin sana ako papalapit dito katulad ng ginagawa nila Scarlett at Emily ng bigla akong mapahinto.

'You killed her' the voice inside my head speak. My eyes bulge when i hear it.

'N-no! wala akong ginagawang masama!' isip ko upang pagaanin ang konsensyang gumagapang sa aking utak.

'It's your fault! You killed her!' paulit-ulit kong naririnig. My head start to throb in pain. I shake my head in contradiction. Takip-takip ko ang aking bibig upang harangin ang mga hikbing lumalabas mula rito.

'N-no! no! T-thats not true...!' i breath in and out to calm myself. Lumalabo ang aking paningin sa bawat sandali at ramdam ko ang pagbigat ng aking katawan. Mas lalo pang dumadagdag sa tensyon ko ang mga mata nitong nakatitig sa akin.