Kabanata 38

39 1 0
                                    


At peace


Regaining back her consciousness, she opened her eyes and the first thing to see was a white ceiling, kinurap kurap pang muli ang mata dahil sa silaw ng puting kisame na bumungad sa kanyang pag gising.

"You're awake.." She turned to the side to see Bronson who has looked like he was not able to sleep nor eat right.

Kapagkuwan ay nadako ang kanyang atensyon sa kamay nitong hawak ang kanyang kanang kamay na may IV infusion. Nangungunot ang nuo nyang binalikan ang tingin ng katabi.

"You passed out.. 5 days ago." Ani Bronson habang diretsong nakatingin sa kanya.

Shock was written on her face upon hearing what he said, 5 days? It seems too long for a pass out, anong dahilan kung bakit siya walang malay ng limang araw?

"Why?" Tanong nya rito.

"You had some.. sort of fatigue. But you're fine now, the doctor made it clear to me last night na magigising ka nga ngayong gabi. Don't worry, you're fine now." He smiled a bit. But still not suppressed the exhaustion on his face.

Nag aalala siya rito kaya naman tinanong niya ito, "Kailan ang naging huling tulog mo?" Tanong niya sa binatang abala sa pag haplos sa kanyang pisngi

"Kanina." Sambit nito.

Napairap naman siya.

"Yung maayos, Bronson." Maldita niyang usad.

"I don't know, all I think about is your sake and when will you wake up." Pagod nitong sabad.

She sighed, he should rest..

Papayuhan na sana itong magpahinga ay agad siyang nilukob ng lungkot ng maalala ang huli niyang estado kaharap ang dating kasintahan. She thought that she passed out because of that.

Unti unting namuo ang mainit na luha sa kanyang mga mata.

Napatayo ang binatang nasa kanyang tabi alerto siyang inalo, "Hey.. What's wrong? May masakit ba? Should I call the nurse?" Anito nag aalala.

Umiling siya, "W-where's.. Oli?" Mahina nyang usad. She's worried of him, baka ay kung napaano na ito pagtapos niyang mawalan ng malay.

She wondered what he is doing, he's broke. Iniisip niya ang kalagayan nito dahil sa naging huli nilang pag uusap ay hindi ata nag dala ng kahit anong kaginhawaan rito. The man is hurt and she can't stop overthinking.

The man went silent and after a couple of seconds, spoke.

"He helped me bring you here, he left after you got admit." Hindi nakatakas rito ang lamig sa boses ng anihin nito iyon kapagkuwan ay dumiretso sa mini ref ng kwartong inokupa.

She sensed him stiff about that matter, but she can't seem to stop herself worrying about Oli's state.

Pinunasan niya ang huling butil ng luha at pinigilan na uli ang paghikbi, before she could call him, he already had something to say.

"Do you want me to leave?" He stiffly said.

Nangunot ang nuo ay tinignan niya ito, kapagkuwan ay nagtanong.

"What?" Tanong niya rito.

"I'll call him, sasabihin kong dalawin ka dito kahit saglit. I can't endure you suffering and mourning about him, Elle. I don't want to be selfish, I want you to be free to feel what you want to feel and if mourning for him would help you release the pain then feel free to do it.. What I don't like is thinking that you're mourning for him while you're.. with me.." Naging mahina ang usad nito sa pang huling salita ngunit tama lang upang marinig iyon.

A Touch of Goodbye (Treasured Summer Series 1) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon