kabanata uno

1 0 0
                                    

—1·

Nanunuod lang ako sa sala, ng tv, nang may mag doorbell. Inalis ko ang unan na nakapatong sa mga hita ko at nagtungo sa labas ng pinto ng bahay.

"Care to help me? " Tanong pa ni kuya. I just smiled at him. Nagsuot pa muna ako ng tsinelas saka naglakad papalapit sa kaniya.

Madami siyang pinamiling groceries, kaya naman nagtaka ako kung paano niya nabitbit lahat. Siguro nag taxi.. Hindi kasi dinala ni kuya yung sasakyan niya.

"Did you pay for two taxis?" Tanong ko pa. It is all around twelve boxes ang pinamili niya. "Sana pala, dinala mo na lang yung car mo kuya. You can even call me to fetch you, from the grocery"

Binuhat ko ang dalawang kahon, na magkapatong at nagtungo papasok sa loob.

"May tumulong naman sa akin. Car niya ang ginamit. He insists naman, kaya I can't say no" Aniya. "At yung sinabi mong taxi? " Natatawang tanong niya.

"Mm? "

"Baka nga siguro dalawang taxi ang mababayaran ko, kung hindi lang dumating si Hailou. Tatawagan Sana kita kaso, sabi ko wag na. Baka maabala ka pa"

Hailou? Is that human, a he or a she? Nevermind.. Kelan pa nga ba nagpatulong si kuya sa ibang babae? Siya pa nga ang tumutulong. Madalas lang siyang nagpatulong, kapag sa mga kasama niyang babae. Baka kasi kapag magpatulong na lang kung kanikanino si kuya–baka hindi na naka get over.

"Actually you know him" Ngumisi siya.

Napataas ako ng kilay. "Sino? "

"Nah. Nevermind" Nangingiting sabi niya.

May kakilala ba akong Hailou? Maybe—except sa childhood friend ni kuya. Ano naman ang gagawin nun dito kung siya yun, diba? He would rather not go out from luzon, just to arrive here.

My brother is one of a kind. Like he's charm kills thousands of people. But I'm out of it. Ako ang tagapatay ng charm ni kuya, kapag siya ang nagpapakita ng makahulog pusong gawi ng mga kalalakihan. You know that? It is not a stiansing for him but, kinda like that sa iba.

Ngumiti lang ako. Nang makarating kami sa kusina, inilapag ko ang mga box sa sahig at nagtungo nanaman sa labas upang kuhain ang naiwan sa labas, hangang sa maipasok na namin dito sa loob ng kusina.

Binuksan ko ang ref at kumuha ng tubig na maiinom at nagsalin sa baso. Sumandal ako sa lababo habang umiinom.

"What are those? " I asked. "I mean, bakit ang dami naman ata niyan? Baka—Hala kuya! "

"What?? " Nakakunot nuong tanong niya.

"Don't tell me may itatanan ka na?? " Inalapag ko ang baso sa lababo at lumapit sa kaniya. "At kelan ka pa nag kainteres sa babae?? " Pinang-singkitan ko siya niya mata.

"Tss... I don't do girlfriends, and you, do, know that" Binuksan niya ang isang kahon, na naglalaman pala ng mga snacks. "Girlfriend is not my thing. Maybe you, I may assumed that you are secretly in a—"

"Relationshit... You mean?? "

He tsked. "Don't you dare, Joie" May pagbabanta sa boses niya.

Natawa ako sa sinabi niya. "Are you making fun, huh kuya?? As if namang may sinagot ako sa daan-daang lalaki na nakapila at nanliligaw sa akin? Like duhh! I'm not a tomboy but, if a living thing of mine is having boyshit—cu'z I already have a guy friends–"

"Boy–friends and Guy–friends are  different. If you're a kiddo finder, well, care to take care of your boy–friends.but if you're a–"

"Yah... What–ever! And can you please shut first kuya? Rude. You're nakikisingit sa nagsasalita pa" Tumingin siya sa akin at iiling iling na bumalik muli sa kaniyang ginagawa.

The Window CriesWhere stories live. Discover now