MATCH MAKER

(page 5)

Days pass by, nagaganap na yung madalas na habulan factor ni Miss M.M.

One day, sa kakatakbo nya, napunta sya sa isang floor sa science and arts building, 14th floor for exact.

"Sa kakatakbo ko, wala na palang nakasunod sa'kin.

Hmmm. Let me see, nasa 14th floor ako, so I need a place na 'di nila ako makikita.

That's it, sa fire exit ang gora ko."

Dumaretso si Miss M.M. sa fire exit para magtago. Ngunit …

To her surprise, may tao na palang nandun.

-----

"I need to calm myself.

What's this feeling?

Masyado na syang nag-i-invade sa utak ko.

Ahhh! Erase erase eri …", suddenly bumukas yung pinto at sakto naman na si Miss M.M. yung pumasok.

"Oh, you're here. Dito muna ko ha.

Would you like some flowers?"

Nagulat si Jay Shin sa pagpasok ni Miss M.M. Hindi sya nagsasalita nang kinakausap sya nito. Pinipigilan nya yung paghinga nya. Nakatulala na sya.

"Oh, bakit 'di ka nagsasalita?

Baka naman gusto mo ng chocolate.

I told you na favorite ko nga ang chocolate, so akin 'to.

If you want some, konti lang ha."

"Hik. Naalala mo ko? Hik."

"Sinisinok ka?

Hmmm. Let me hold your hands."

"Ha?!", hinawakan ni Miss M.M. yung kamay ni Jay Shin.

"Wait! Hik.

Anong gagawin mo?

Hik sandali.

Hiiii … Ahhhh!"

"Oh, kiss na lang kita.", sabay nguso kay Jay Shin na akmang hahalikan nya si Jay Shin.

"Hoy!

Ano ka ba?

Don't dare to do that!

Nasisiraan ka ba ng bait.

Bakit mo ako kinagat?

How dare you.

Parang mapuputol na 'tong daliri ko sa ginawa mo. Haist.", pasigaw na sabi ni Jay Shin.

"Hahaha. Ayan deretso na yang pagsasalita mo.

Well, that's the medicine.

Ginawa ko lang yun para mawala yang sinok mo.

First, kinagat ko yung daliri mo para masaktan ka at hindi mag-register dyan sa utak mo yung sinok.

Second medicine ay yung sinabi ko na I will kiss you, nagulat ka nun noh.

Kailangan daw magulat yung taong sininok para no pakels na yung brain nya na may sinok pala syang napi-feel.

So, effective ba yung ginawa ko?

Mukhang oo, right?! Hahaha"

"Masaya ka pa nyang ako na 'tong nasaktan.

Hay, naalala mo ko?

I mean, kilala mo ko?"

"Oo naman, sino bang hindi makakakilala sa'yo.

Ako? Heler!

Simpleng estudyante nga kilala ko, ikaw pa 'tong MVP ng basketball.

Tsaka, binigyan na kita ng roses, right?"

"Naalala mo pala yun

 Tapos flowers ulit ibibigay mo sa'kin at hindi yung chocolate, kasi nga favorite mo.

Tsaka kilala mo nga ko, hindi naman kita kilala."

"Ha? Hindi mo ko kilala?

Sikat kaya ako, Miss M.M. nga tawag nila sa'kin."

"Yah, I know.

They call you Miss M.M. pero hindi naman yun yung real name mo, right?"

Pause a second, may ibang tingin kasi si Miss M.M. kay Jay Shin.

"I mean, hindi sa gusto kong malaman yung name mo, naku-curious lang ako sa'yo.

Ibang klase ka kasi eh."

"No, I mean, natutuwa kasi ako sa'yo, kaya ganito ako makatingin.

Hindi mo kasi ako kilala."

Pause.

"Ah, my real name is Amanda Divine Nicole Suarez Allonza, but you can call me Aiden for short.

Alam mo, sa dami-dami ng nakakakilala sa'kin, ikaw pa lang 'tong naglakas ng loob para tanungin ako sa totoo kong pangalan.

I'm glad that I met you.

Ayan, from now on, close na tayo ha."

"Hehehe, ako pa lang ba talaga?

Nakakatuwa nga. Wait, anong close?

Ay hindi tayo pwedeng maging close friends, may sakit kasi ako."

Pause.

"Actually yung sakit ko, tawag nila dun is SINOK SYNDROME.

Sa tuwing may girl sa paligid ko or may nakaka-interact akong babae, hindi ko mapigilan ang hindi masinok sa harapan nila.

Nakakahiya pero that's true."

"So, yan ba yun reason kaya wala ka pa rin girlfriend."

Pause.

"Actually, alam mo, mapapasama ka na sana sa mga target ko. Madami kasing lumalapit na girl sa'kin para humingi ng tulong for their love sa'yo.

Pero kapag nag-start na kong mag-investigate sa'yo eh, wala naman akong makitang possibility na maging kayo nung girl.

Masyado ka kasing malihim at tahimik.

Eh kung iminatch pala kita sa isang girl at may girlfriend ka na pala, eh 'di ang sama sama ko dahil maninira lang ako ng isang relasyon.

But then, dapat pala noon palang nagkaroon ka na ng girlfriend.

Hmmm. Let me see.

Do you like me to help you?

I can find your match.

Ano bang tipo mo sa isang girl?"

"Tipo kong babae?

Do you like me …", mga salitang naintindihan lang ni Jay Shin sa huling sinabi ni Miss M.M.

Suddenly, nag-ring yung phone ni Miss M.M.

"Hello , oh, sige sige pupunta na ko.

Ay, Jay Shin aalis na pala ako, may klase pa kami eh. They need me. Hehehe.

Oh itong notebook, isulat mo na lang dyan yung type mong babae.

Then, ibigay mo sa'kin after ng klase ko ngayon, around 11:30am. Nasa science and art building lang ako, room 7-D.

So, wait mo lang ako dun ok. Sige sige una na ko."

Bigla na lang umalis si Miss M.M. Hindi man lang nakapagpaalam muna kahit saglit si Jay Shin sa kanya.

"Notebook?

Type kong girl? Hik!"

-----