Son geçmişe dair bölümümüz. Belki ilerleyen bölümlerde şimdiki zamana dair yazabilirim.
Vee Soobin'in neden başlarda öyle davrandığını da bu bölümde anlayacaksınız.
İyi okumalar bebişlerim ♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
20 Ağustos 2020
Son birkaç ayda duygularımın yoğunluğu ve mantığımın çakışması sonucunda her daim yorgun olan bedenime zihnim de eklenmiş bulunmaktaydı. Saat öğlen bire gelirken annemin artık kahvaltı yapmam konusunda ısrarcı tavrı ile uyanmıştım. Şimdi ise aradan yarım saat geçmesine rağmen yatakta uzanmış beyaz rengi tavanımı izliyordum.
Hayat en yakın arkadaşınızı seviyorsanız çok zordu. Derin bir nefes alarak yataktan kalktım. Yeterince zaman kaybettiğim için odamın karşısındaki banyoda hızlıca işlerimi hallettikten sonra mutfağa gittim.
"Acıktım" Tek kelimem ile annem hızlıca bana dönmüş, neye sinirlendiğini anlamadığım bir şekilde kaşlarını çatmıştı. "Ben bir şey yapmadım" Ellerimi suçsuzum der gibi iki yana kaldırdıktan sonra olumsuzca başını sallamıştı.
"Öğlene kadar uyursan böyle olur. Gece kaçta yattın sen?" Uykuya düşkün biri olarak günümün çoğunu uyuyarak geçirirdim. İki yıl öncesinde çok fazla uyuduğum için doktora götürmüş ama sonucunda gayet sağlıklı olduğumu duyan annem ise sabah kadar oturduğum kanaatine varmıştı. Gerçekler ise bambaşkaydı, sadece uyumayı seviyordum.
"Saate baktığımda on ikiye geliyordu. Hadi biraz daha oyalandım desen on iki buçuk." Yüzünde oluşan gülümseme yalanlarını bana değil külahıma anlat tarzında bir gülümsemeydi. "Hadi geç otur tostun sabahtan. Sıcak yemek istersen erken kalk." onaylayan mırıltılar çıkarıp soğumuş tostumu yemeye başladım. Telefonuma gelen bildirim sesi ile yağlı olan ellerme aldırmadan tuş kilidini açtım.
Yeonnie adlı kişiden bir yeni mesaj
Yeonnie: Sığır gibi yatmayı kes ve bize gel
Gözlerimi beni benzettiği şeye devirirken yüzümde oluşan gülümsemeye engel olamadım. Başımı mutfak tezgahında bir şeyler hazırlayan anneme kaydığı sırada baktığımı hissetmiş gibi anında bana dönmüştü. "Yeonjun mu Kai mi?" Gözlerini kısarak baktıktan sonra sözüne devam etti. "Ah birde şey vardı. Mingyu?"
"Beomgyu anne! Beom-gyu" Bir türlü öğrenemediği arkadaşımı Yeonjun ve Kai'den daha tatlı bulurdu. "Yeonjun çağırdı. Onlara gideceğim." Bir şey demeden önüne döndüğünde kalan tostumu da yedikten sonra ellerimi yıkadım.
