ikinci gün aynı işlemleri tekrarlayıp kendini büyük odanın kapısından içeri girerken bulduğunda jimin, jungkook'un küçük pencereden dışarıyı izleyeceğini düşünmemişti.
küçük bir pencereydi ve yukardaydı. ama jungkook'un boyu dışarıyı görmek için yeterli miktarda uzundu.
kapalı bir gündü. kara bulutları izlemenin eğlenceli bir aktivite olduğunu düşünmezdi.
"güneşlenmek için harika bir gün!" jimin orada bulunduğunu belirtmek için konuştu.
jungkook sadece kafasını çevirdi, vücudu hala pencereye dönüktü. "katılmak ister misin?"
jimin yavaş adımlarla jungkook'a yaklaştı ama çok yakınına gitmemişti.
jungkook aptal birisi değildi, bunu hissetmişti. "ellerim bağlı bebek..." sonra kaşlarını yapmacık şekilde çattı. "hem pis işlere kendi elimle bulaşmadığımı bilmen gerek."
jimin bir şey söylemedi ama yerinden de kıpırdamadı. ardından odanın köşesindeki kameraya göz attı. izlendiği gibi dinlendiğini de biliyordu.
jungkook bu sefer vücudunu da çevirdi ve jimin'e doğru bir adım attı. bununla birlikte jimin de geriye doğru bir adım attı.
"cidden korkuyorsun?" jungkook dudaklarını büzdü.
"beni kontrol edebilirsin."
jimin kendinden emin konuştuğunda jungkook ona baktı. ardından yapma bir şekilde kahkaha attı.
"zaten kontrol ediyor da olabilirim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
heisenberg's uncertainty principle :: jikook
Fanfictionjeon jungkook, azılı bir suç çetesinin beyniydi. park jimin ise onunla görüşmek isteyen bir eğitim görevlisi.
