SAVAŞ

1~Savaş~

Merhaba arkadaşlar bu benim ilk hikayem. Umarım beğenirsiniz. Yorumlarınızı ve votelerinizi eksik etmeyin. :)
Alarmın o lanet sesiyle uyanıyorum. Terliklerimi giyip banyoya gidiyorum. Yüzümü yıkayıp koşarak odama gidiyorum. Sanırım bugün okul servisini biraz bekleteceğim. Dolabımın kapaklarını yana doğru sürükledim. Siyah taytımı ve beyaz atletimi aldım. Ayaklarıma da zımbalı botlarımı geçirdim. Çantamı alıp evden çıktım. Okulun servisini kaçırmadığım için halay çekesim geldi. Servise binip kendime bir yer seçtim. Hıh buldum, en arka cam kenarı. Mükemmel bir yerdi. Hemen oturup kulaklıklarımı kulağıma taktım. En sevdiğim şarkı olan ' Lana Del Rey - Born To Die ' yi dinlemeye başladım. Servis durdu. Birisi bindi. Yanıma oturdu. Kulaklıklığımı çıkarttım ve :

- Selam ben Lara, diyerek gülümsedim.

- Ben de Savaş. Tanıştığıma sevindim.

- Hangi sınıftasın? Dedim biraz çekinerek.

- 10 - C'deyim, dedi.

- Aa tesadüfe bak bende.

- Ne güzel, dedi ve servis durdu. Okulun bahçesinde yarım saat müdürün konuşmasını dinlemek bir eziyet gibiydi.

Neyse ki müdürün konuşması bitti ve sınıflara geldik. 'Of şimdi tanışma falan neyse ders kaynıyo' diyerek geçirdim içimden. İlk gün en yakın arkadaşım olan Aysu'yla oturdum. Sanırım yerlerimiz değişmeyecek ya da bilmiyorum. Tanışma bitti ve hoca 'Kalkın yerlerinizi değiştireceğim' dedi. Neyin kafası bu? İnşallah hoca bizi ayırmaz bakışı attım Aysu'ya. Aysu'da kafasını salladı. 'Lara gel bakalım buraya' dedi hoca. Bende uyuşuk bir şekilde yanına gittim. 'Sen şu arkadaşının yanına otur.' dedi Savaş'ı göstererek. Gözlerimi devirerek 'Hocam ama yaa.' dedim mırıldanarak. 'İtiraz istemiyorum Lara.' dedi sert bir ses tonuyla. İçimden ''İtiriz istimiyirim liri.'' diye geçirdim. Çantamı alıp Savaş'ın yanına oturdum.

Sonunda teneffüs zili çaldı ve Aysu'ya kantine gittik. İki latte alıp masaya oturduk. Yanımıza bizim tayfadan olan Melih, Mert, Selen, Yaren, Kaan ve Alper geldi. Melih lafa atılarak:

-Şu Savaş denen heriften pek hoşlanmadım, dedi sinirli bir ses tonuyla.

- Yok ya bence iyi çocuk. Biz de serviste tanıştık, dedim.

- Yanına mı oturdu yani,dedi şaşkın ve gergin bir sesle.

- Evet ne var bunda? Anlamıyorum Melih seni, dedim sinirli bir şekilde.

- O heriften uzak dur Lara, dedi ve masadan kalktı. Of banane ya. Koy göte gitsin.

- Kalk Lara al şu çocuğun gönlünü , dedi Kaan.

- Ya Kaan saçmalama lütfen. Sürekli sevgilimmiş gibi davranmasından yoruldum, dedim ve masadan kalktım. Ya gerçekten böyle tavırları midemi bulandırıyordu.

Ders zili çaldı. Sınıfa girdiğimde Melih ve Savaş'ı birbirinden ayırma çalışıyorlardı. Yanlarına gittiğimde "Noluyo ya?" , diye bağırdım. "Bu iş burda bitmedi." dedi Melih ve sınıftan çıktı.

Öğretmen sınıfa girdi ve sert bir ses tonuyla "İyi dersler çocuklar" dedi. Tüylerimi diken diken ediyordu, hiç sevmiyordum bu kadını. 'Otur' dedikten sonra hemen yoklamaya başladı. Listenin en başında Savaş ve hemen ardından ben geliyordum.
Savaş Akay
'Burada'

Lara Koçoğlu
'Buradayım'

Sonunda zil çaldı ve hemen Savaş'a önceki teneffüs neden Melih'le kavga ettiklerini daha doğrusu neden tartıştıklarını sordum. Hiçbir şey söylemedi.Umursamamıştı belli ki. Neydi bu tavırlar? Aysu yanıma gelip "Hadi kantine gidelim kanka benimki ordaymış." dedi.

Kantine gittiğimizde Aysu'nunki namı değer Alper'i gördük. Aysu, Alper'i keserken ben de çaktırmadan etrafta Savaş'ı arıyordum. Onu çok merak ediyorum, neden böyle olduğunu bilmiyorum fakat onu görünce kalbimin atış ritmini duyuyordum. Gerçekten neden böyleydi? Hiçbir erkek arkadaşımda böyle olmamıştı. Attığı her adımını merak ediyorum. Sürekli o tebessüm edişini izlemek istiyorum.

Okul Çıkışı

Serviste sabah oturduğum yere oturdum fakat servis harekket ettiğinde Savaş ortalıkta yoktu. Telefon numarasını da almamıştım. Aslında çok fazla onu önemsiyordum ve bunu biliyordum. Kendime engel olamıyordum. Şu anda olması gereken yerde değildi Savaş. Olması gereken tek yer benim yanımdı. Ne oluyo ya bana? Daha 1 günde tanıdığım daha doğrusu tanımaya çalıştığım gamzeli çocuğu ne kadar fazla düşünüyordum.

Eve geldiğimde aklım hâlâ Savaş'taydı. Gamzelerini, tebessüm edişini, kahverengi gözleriyle gülüşünü özlemiştim. Her şeyiyle her şeyimdi.

Bu aptalca düşüncelere son verip Aysu'yu aradım. "Kanka bizim buralarda yeni kafe açıldı, gidelim mi?" diye sordum. "Hemen geliyorum kanka." dedi ve 15 dakika sonra zil çaldı. Kafeye giderken Savaş'ı ve yanında 2-3 kız, 2-3 erkek gördüm. Aysu "Şş şu Savaş mı?" diye merakla sordu. "Banane yürü ya." diye geçiştirdim ama o kadar görmek istiyordum ki o gamzelerini, gülüşünü çok merak ediyordum. "Aysu, Savaş buraya mı geliyor?" dedim telaşlı bir ses tonuyla. "Aa valla geliyor, neyse sizi ben yalnız bırakıyım. Kafede olurum." dedi. 'Ya of elim ayağıma dolandı. Napıcam ya. Of Aysu.' diye söylenirken Savaş'la aramda sadece 5-6 adım vardı ve ne yapıcağımı bilmiyordum.