Gün olur anlarsın
ne çok eza ettin
Geçen yıllar affetse bile
geçmeyen saatler affetmez seni
Kalbi pareleyip
ruhu ateşe verdin
Kül olan aşıklar affetse bile
Kahrolan sevdalar affetmez seni
Günü gününe
Ne çok ıstırap verdin
İnleyen dertliler affetse bile
Haram olan devalar affetmez seni
Müdür oldun sözüme
Dilime kilit vurdun
Kırık kalemler affetse bile
Küskün şiirler affetmez seni
Senki kıymetini bilmedin
Şu gönlümü heder ettin
Kurulu saraylar affetse bile
Harap olan yurdun affetmez seni
Sakınıp aydınlık göstermedin
Doğmayan güneş affetse bile
Gecede ay ışıgı affetmez seni
Vuslat Tuna
