Ne zaman bitecek bu buğu, hüzün
Hiç mi dönmez bana gülen yüzün
Ellere yaz bahar bana sarı güzün
Geldi de gitmez oldu şu kederlerim
Azmı ettiğin bumu reva gördüğün
Ağaran şafağı görmedi hiç gözüm
Dert çekmeye usandı acılı gönlüm
Sarıldı da çözülmez oldu, illetlerim
Üç beş yıl değil bir ömür çürüyen
Dagların karı şu bağrımda eriyen Duaya açık avcuma, hiçlik biriken
Yoruldu da kalkmaz oldu şu ellerim
Sığınırım yalnızlık oldu can evim
Artık çare umar, medet beklerim
Sorsam, dünya sana ben ne ettim
Duruldu da akmaz oldu derelerim
Çok beklentim yok ayrılık istemem
Bi kere gülsem hiç murad etmem
Kara yazılmış yazı, gayri bilmem
Bakıldı da görülmez oldu hallerim
Vuslat Tuna
