Rebecca o güne gözlerini açtığında ilk defa güneşin onun için doğduğunu hissediyordu. Perdenin arasından içeri süzülen cılız ışık bile farklıydı. Sanki her şey başarılı bir ressamın tualinden çıkan renkli parçalardı. Bu hoş kargaşanın tek sorumlusu ise Calum Hood'tu. Çocuğun eşsiz yüzü gözlerinin önünde belirince histerik gülümsemesi yüzünde yerini almış birkaç kere yatağın içinde debelenmişti. Ellerini yüzünden çekti ve haddini bilip yavaşlaması için kalbinin üzerine koydu. Derin soluklar eşliğinde bu coşkulu anlarına son vermeye çalışırken Calum'un akşam burada olacak olması buna izin vermiyordu.
Hazırlanırken, okula giderken, okulda, derslerde, kendini bilmez insanlar konuşurken, yemek yerken; kısacası gün içinde her saniye aklında Calum vardı. Bundan kesinlikle şikayetçi değildi. Calum ona böyle bir fırsat sunduğu için minnettardı hatta.
Her şeyin en başına gitmişti. Yani abisinin sevgilisi olan Mali Koa'dan Calum'un numarasını almasına. Bunu abisinden isterken fazla şansı olduğunu düşünmüyordu. Hatta Mali'nin ona karşı sert çıkacağını onu kullandığını hissedebileceğini düşünmüştü. Fakat bu seçenekler hızla silinmiş ve abisi Calum'un numarasını kardeşine getirmişti. Bunu nasıl yaptığı hakkında hiç konuşmamışlardı. İlk başta onu kandırdığını bile düşünmüştü.
İlk mesajı attığında bir tür şizofren olduğunu ve bu hastalığa yakalanan tek kişinin kendisi olduğunu düşünmüştü. İstediği şeyin gerçekleşmesi, Calum Hood ile konuşuyor olması onun böyle saçma düşünceler içerisine girmesini sağlamıştı. Çünkü Calum Hood'un Twitter'dan takip etmesini beklemek bile çölün ortasında yağmurun yağmasını beklemek gibiyken birbirlerinde telefon numaralarının olması ve konuşuyor olmaları inanılacak gibi değildi. Başlangıçta konuştukları söylenemez tabii ki.
Aslında Rebecca'ya göre onların başlangıcı Calum'a mesaj attığı ilk gün değildi. Asıl başlangıç Calum'un gece yarısı arayıp ona doğaçlama bir şarkı yazması ve o buğulu sesiyle söylemesiydi. Zaten ardından her şey hızla gelişmiş, Calum Sydney'e gelmiş, birbirlerini keşfetmiş ve aşklarına dair binlerce cümle kurmuşlardı.
Yaşadıkları iki taraf için de zordu. Calum, en yakın arkadaşının eski sevgilisine karşı gereksiz bir düzenbazlığın içine girip aşık olurken, Rebecca her şeyden habersizdi. Fakat onun da Ashton'ı terkederken yaptığı yanlışlar tüm saflığını götürüyordu. Karmakarışık ilişkileri bu yüzden onları yıpratan tek şey olabilirdi.
Zilin çalmasına dakikalar kala Rebecca daha fazla sabredemedi. Yaşlı adamın zor gören gözleri camdan dışarıya sabitlendiğinde cebinden telefonunu çıkardı. Öğretmenini yoklarken bir yandan da Calum'a mesaj atıyordu.
Rebecca: İçim içime sığmıyor, Calum. Heyecandan kendimi sınıfın ortasına atıp çığlık atacağım galiba! ✓ ✓
Calum: Siktiğimin uçağı Sydney'e inmedi. ✓ ✓
Calum: Melbourne'e iniş yaptık ve şuan sana doğru yoldayım. ✓ ✓
Rebecca: Awww. ✓ ✓
Rebecca: Sorun değil. ✓ ✓
Calum: Dudaklarını hazırla ;))) ✓ ✓
Rebecca: BEN SENİN İÇİN HER ZAMAN HAZIRIM!!!!!! ;) ✓ ✓
Calum: Gözlerimi yaşartıyorsun. ;) ✓ ✓
Rebecca: Yüzüne tokat atıp bağırırken de gözlerin yaşaracak. :) ✓ ✓
Calum: Ben başka şekilde bağırtacaktım aslında. :) ✓ ✓
Rebecca: Sapık. Kirli düşünceleri olan lanet sapık. ✓ ✓
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Breathe Me | Hood
Fanfiction"Biliyorum, beni paramparça etmek hoşuna gidiyor ama seni mutlu etmem için daha ne kadar paramparça olmam gerekiyor?"
