Let's Talk, Mi Amore

Chapter 3

I dedicated this to jamby.
Wala Lang 😂. Ma curious ka ulit 😂.

Enjoy Reading 💕

~~

"Ma'am Cha"

"Ma'am Cha"

"Ma'am Chaaaaa!"

I startled. I glare to my secretary.

"Oh? Tingin-tingin mo diyan ? Gusto mo ? Luh asa ka eh?! Umalis ka nga ! Charot Lang Ma'am" tiningnan ko parin siya ng masama.

"Ay Ma'am ! Wag mo'kong tingnan ng ganiyan. Alam kong pretty ako. Tinatago ko lang sa big-round eyeglasses ko"

While waving her hand in the air. Like she's drawing something.

"Ay nakatago ? Wag mo ng ilabas. Itago mo nalang forever tutal sanay ka dun! "  I rolled my eyes.
Nakabusangot ang mukha niya ng lingonin ko ito.

"Ay siyanga pala Ma'am. Malapit na po mag start yung hearing. Tulala ka diyan. Naalala mo 'yung nakita mong MMM kanina 'no?" hagikik niya.

I frown. "MMM? As in Matandang Mayaman na Madaling Mamatay ?"

"Ay boplaks si Ma'am sa abbreviation! Haha Sabi ko MMM hindi MMMM. Tatlo lang Ma'am !! Dami ko tawa Ma'am! Tulong ! HAHAHAHAHAHAH!" (K.mais)

I sigh. Kung makulit ako sa loob ng korte, itong bayhana naman kahit saan, kailan makulit pa sa makulit.  Matatalo ako ne'to sa kaniya.

"Aws gege, tawa ka muna. Take your time." sabay tayo. Bago pako makalabas hinarangan na niya ako.

"Uy Ma'am, joke Lang"

"Ang ibig sabihin ko dun sa MMM is Masarap na Mahaba na Mataba" saad niya na parang kiti-kiti.

"U-uy 'yang bibig mo ! Kababaeng tao puro kabastusan ang lumalabas! Uminom ka nga ng Holy Water baka malinis 'yan!" asik ko sa kaniya.

"Ah talaga Ma'am! Ako lang talaga! As in Ma'am?! Nakaka touch Ma'am! Pwes, sama tayo. Nagmamalinis pa amp !". She rolled her eyes on me. Oh diba ! Ako na maswerte. Maattitude secretary ko 🤦

"Whatever!" sabay tayo sa swivel chair kong inuupuan. Nang makalabas ako sa office biglang sumigaw ang bruha.

"Uy Ma'am sagutin mo 'yong tanong ko! Yung MMM!"

Nilingon ko ito.

"Manahimik ka nga. Nasa hallway ka. You know the rules!"

"Ikaw kasi Ma'am e! Ayaw mo sagutin. Pero pagbalik mo sabay tayo punta simbahan. Kailangang linisin ang kaluluwa mo Ma'am". Nagpapacute pa ang mukha.

"Fine! Fine! Fine! Ang kuliiiiiit. Late nako". Nagpatuloy nako sa paglalakad patungo sa kung saan na Branch ang paghuhukom.

After a few hours natapos din. I look at my wrist watch. It's already lunch. Tinext ko nalang ang bruhang sekretarya ko para sa cafeteria na kami kumain.

While I'm on my way to cafeteria, I saw him again. Palabas doon. I continue walking, but he grab my arm exactly at the entrance of the cafeteria. Nilingon ko ito na nakakunot noo.

"What do you need?" I ask.

"Let's talk, please". He pleaded.

I pulled my arm from his hand .