UNTITLED: I'M A MESS

I'M A MESS

Nakayuko lang ako habang naglalakad. Nahihiya akong humarap sa mga tao dahil paniguradong mang-aasar lang naman sila. Nakakapagod ng makarinig ng mga masasakit na salita. Iyon na nga ata ang pagkain ko sa araw-araw, almusal, tanghalian, meryenda at hapunan. Nakakasawa lang.

"Nandiyan na siya." Napalunok ako ng makarinig ng isang pamilyar na boses.

"My, my, my. Something bad will happen again." Sabi ng isa pang pamilyar na boses sa nang-aasar na tono.

I must have transferred. Alam ko ng mangyayari ito pero hindi ko iniwasan. Sa loob-loob ko, nahampas ko na ang noo.

"Tabi nga." Umatras ako pakanan kaso ginaya nila ako kaya kumaliwa ako pero ganoon din sila. Kaya ngayon, kakanan ako, kakanan sila, kakaliwa ako, kakaliwa sila, paulit-ulit hanggang sa mapaatras na lang ako.

"Tabi sabi." Mariing sabi ni Yeusse bago niya ako itinulak ng malakas at napapikit ako sa takot na lumagapak ang buto ko pero nanlaki ang mga mata ko ng may maramdamang... mainit na palad.

"Don't let yourself fall. I'm not always here for you to fell with." Then he left me there hanging my mouth open.

¦~※~※~※~¦

My life's totally a mess. No- I am totally the mess.

I am the mess that he needed to clean

I am the mess that he needed to shoo away

I am the mess that he needed to fix

I am the mess and he is the cleaner

I am the dirt and he is the vacuum

I am the stain and he is the water

I am the germs and he is the soap

I am the virus and he is the vaccine

I am and he is.

We are totally opposite.

We can't be together.

We can't.

But because I am the impossible and he is the possible, we finally can.

"Welcome to our own written story"

Edited: November 03, 2020
Published: November 04, 2020
Finished: