DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, Characters, Places, Business, and events, locales, and incidents are purely fictional, and it is also the result of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or the dead, or actual events is purely coincidental.
This story is not associated with UP/ADMU or any universities mentioned in the story.
Please be advised that this story contains sensitive content, mature themes, and strong language that are not suitable for very young audiences.
The songs that will be used in the story are not mine :)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ALEXANDER'S POV
"ALEEXX! Gising na uy!ALEXX" Inis na sigaw ni sunset sa akin habang yinuyugyog ang aking katawan.
"Nique maaga paaa" antok na sabi ko habang hindi pa minumulat ang aking mga mata.
"EH sino ba naman kasing nagplano na magbike ng alasingko ng umaga? Ha? Diba ikaw?" sarkastiko sabi niya. Ba't alasingko pa kasi ng umaga ang sinabi ko?? Yawa tanga tanga rin ko misan."oo na oo na, ito na po ma'am tatayo na"
"Very good, bilisan mo ah maghihintay ako sa baba" saad ni sunset. abot langit ang ngiti nito dahil nagising niya ako. hayst ang aga niya naman magising.Minulat ko ang mga mata ko atsaka Bumangon na ako sa kama at dumiretso sa banyo para maligo ako ng mabilisan baka sigawan nanaman ako ni sunset malakas panamn manigaw ang babaeng yun.
Habang naliligo ako napaisip ako sa sinabi sa akin ng kaibigan ko na si luke na ang "Overprotective" ko daw kay sunset, malamang overprotective ako sa bestfriend ko dahil baka maniyakin pa siya ng mga ugok na mga yun.
Pero bakit ako naiinis pag may kausap siyang ibang lalaki? Bakit ako naiinis pag tumatawa siya sa mga korni na jokes na sinasabi ng mga lalakeng classmates namin? Bakit gustong kong suntukin ang lalakeng lumalapit sakaniya? Bakit?
yawa ang bata bata pa namin ni sunset,For goodness sake's 11years old palang kami ni Sunset pero ito na yung iniisip ko. masyadong advance ata ako magisip.
Napabuntong hininga nalang ako at binilisan ko nalang ang pag-ligo ko baka mainis pa si Sunset.
Ng matapos na ko maligo mabilis akong nagsuot ng T-shirt at simpleng shorts nagdala Narin Ako ng jacket Baka malamig. Ng lumabas na ako sa kwarto bumungad sa akin ang inis na muka ni sunset
"Mas matagal ka pa yatang maligo sa akin ah" sabi niya "Anong oras na ba" tanong ko "Aba'y 5:30 na po sir" "maaga pa naman eh" "Halika na nga para maaga tayong makauwi" inis na sabi niya"Teka nag-almusal ka na ba?" tanong ko
"di pa bakit?" walang ganang sambit nito "Bakit hindi ka pa nagaalmusal?" inis na tanong ko sakaniya "pwede namang ma-" hindi niya natapos ang sasabihin niya dahil hinila ko ang kaniyang kamay papuntang kusina at pinaupo siya sa upuan."umupo ka diyan at mag-antay ka magluluto lang ako ng almusal" sabi ko sakaniya
"mamaya nal-""Mag-almusal ka Sunset ang payat payat mo na hindi mo na kailangan magpapayat pa,makakapaghintay naman ang pag-bibike natin" pinutol ko ang salita niya dahil alam kong tatanggi nanaman siya.
"opo Tay" pagbibirong sabi niya "tsk"
binuksan ko nalang ang ref namin at kumuha ng hotdog at tatlong itlog para lutuin ko, Habang nagluluto ako abalang nagce-cellphone si Sunset.
Sumakop ang katahimikan sa kusina pero binasag rin ito ni Sunset "Matagal pa po ba iyan tay?" "Malapit na anak konting tiis nalang" sinabayan ko nalang ang trip niya. mahinang natawa si sunset,
kumuha nalang ito ng pinggan at kutsara at linagay ito sa lamesa.
BINABASA MO ANG
MEMORY LANE#1 (FORGOTTEN LOVE SERIES)
Novela JuvenilMEMORY LANE (FORGOTTEN LOVE SERIES) They were happy, contented, carefree, and very close to each other. Alexander and Sunset are Bestfriends, rivals, and neighbors for years but one big event changed their lives in a blink of an eye. They never met...