benimle kayboldun • emir elidemir (TAMAMLANMIŞTIR)

30

Akşam yemeğinden sonra Barbaros ateş yakmıştı ve hepimiz etrafında oturuyorduk. Ara sıra Uğur'un esprileri anlamamasına gülerek geçiyordu zaman. Emir tam çaprazımda oturuyordu. Ben ona her baktığımda o bana bakıyor oluyordu ve bu his karnımda kelebekler canlandırıyordu. Planım herkes uyumaya gittiğinde onu yakalamak ve konuşmaktı. Umarım ki istediğimi elde edebilecektim.

"Peki buna ne dersiniz?"

Sefa evden elinde bir gitarla çıkınca hepimiz ona döndük.

"Oğlum nerden çıktı o?"

"İçeride buldum."

"Kimindir ki?"

"Kimin umrunda? Çalabilen var mı?"

"İlkim çok güzel çalıyor."

Tanya konuşunca herkes önce ona sonra bana baktı. İlk başta bir şey diyemeyince inkar etmenin lüzumu olmadığını düşündüm.

"Sadece çalabiliyorum."

"E daha ne al."

Sefa gelip gitarı elime verdi ve yanıma oturdu. Gitarın tellerinde bir elimi salladığımda baya kötü bir ses çıkmıştı.

"Akorları ölmüş bunun."

"Ayarlamayı biliyor musun?"

"Tabi."

Elimle oynayarak akorlarını ayarlarken herkesin bana baktığını hissediyordum ve bunu geriyordu. Sıkıntı herkesin bakıyor olması değil Emir'in bakıyor olmasıydı.

Akorları ayarlamaya devam ederken sessizliği bozdum.

"İstek parça var mı?"

"Caddelerde rüzgar."

Ben Uğur'a ters bir bakış atınca Barbaros Uğur'a dönüp laf attı.

"Oğlum ne klasiksin sen de. İlkim iyi bildiğin güzel bir şey çal."

"Pekala."

Akorları ayarlamam bittiğinde Yapma N'olursun şarkısını çalmıştım. Sözleri olmasa da gitar kısımları gayet güzeldi. Bitirdiğimde herkes alkışlayınca utanıp yere bakmıştım.

"Tamam hadi yeter utandırmayın beni."

Gitarı alıp Sefa'yla aramdaki boşluğa dayadım.

"Saat kaç oldu arkadaşlar?"

Serhat esneyerek sorduğunda Uğur kolundaki altın renkli saatten bakıp saati söylemişti.

"00.11"

"Yatıcam ben artık. Sabah sakın çadırıma gelmeyin direkt vururum."

Serhat'la birlikte birkaç kişi de uyumak için kalkınca şu anın tam zamanı olduğunu düşünmüştüm. Sadece kalkıp konuşabilir miyiz diyecektim. Bunu yapabilirdim.

Artık korkak olmayacaktım. Dün Emir'e ilk seni seviyorum dediğinde karşılık verememek korkaklıktı. Ata'yı her ne kadar dün gece sonunda engellemiş olsam da ilk mesaj attığı an engelleyememek korkaklıktı. Hayatım boyunca korkaktım. Ama bu sefer olmayacaktım.

Bu yüzden yerimden kalkıp bir nefes aldım. Tam Emir'in oturduğu yere doğru gidecektim ki durmak zorunda kaldım. Oturduğu yerde yoktu. Bir saniye önce orada olduğuna emindim. Serhat'la birlikte kalkanlardan olmalıydı.

Hayal kırıklığıyla geri yerime oturmuştum. 2-3 kişi ateşi söndürüyor, diğer herkes de artık çadırlarına gidiyordu. Dayanamayıp ani gelen bir cesaretle Furkan'ın yanına gittim.