Hawk gider....
Hawk Adriana mesaj yazar
Hawk mesaj: keşke onun güzel sesini duyabilsem....
Bizimkiler Rose'un yanına giderler.
Rose:ondan nefret ediyorum. Bu defa kalbimi gerçekten kırdı.
Fala:of dayanamicam. De dese desin abim.
Astoria:sinirlenicek...
Fala:Rose abim duymuyor!
Rose:ne?!
Fala:Rose abim sağar olmuş. Senin üzülmeni istemiyordu. Seni hep kendinden uzak tuttu. Senin dediklerini ona mesajla söyledik sonra sana cevap verdi. Ve sen bilmesende o bu gün geldi.
Adrian:o duymasada . Bu durumuna ne kadar üzülsede her şeyi atıp senin için geldi. Artık o bana ezikte dese karşı çıkmam. Çünkü o kutupta gizli bir kalp var...
Rose: şimdi anlıyorum... onu şimdi çözüyorum...
Rose eve gider. Hawk salonda koltukta oturmuştu. Rose Hawk'un yanında oturur...
Hawk:R-rose... Diğerleri nerde?
Rose: Hawk onları arama...
Hawk şaşkınca Rose'a bakar. Rose telefonu çıkarır. Mesajla Hawk'a yazmaya başlar
Rose m.: Hawk ben senin duymadığını biliyorum...
Hawk:kim söyledi sana?! Of Fala ağzını kapatıp duramadın
Rose m.:zaten sonunda öğrenecektim.
Hawk: Rose yüzüme bakarak konuş. Böylece dudaklarından anlaya bilirim....
Rose telefonu koyar.
Rose:sen nasıl oldu böyle duygusuz oldun? Bana söyler misin? Rüyamda herkesten sakladığın bir sırrın olduğunu görmüştüm...
Bu arada bizimkiler sessizce içeri girerler.
Hawk: üzücü. Duymaya hazır mısın?
Rose:konu sensense evet...
Hawk:ben 5 yaşımdayken israrla dayımlarda kalmayı istemiştim. Akşam 4 adam dayımı dışarı çağırmıştılar. Dayim endişeliydi. Ben gitme dedim . Ama gitti. Bende gizlice arkasından dışarı çıktım. Kimse görmeyecek bir sokağa girdiler. Gözümün önünde dayımı 4 adam dövdüler. Sonra demir sopayla.Sonra kafasına silah dayadılar. Gözümün önünde dayımı öldürüp kaçtılar. Ben dayımın yanına gittim... 5 yaşındaki çocuk buna nasıl dayanır? Bunu kimseye söylemedim. Dayımın öldürdüklerinde bende orda olduğumu söylemedim. Geceler dolap içinden, yatak altından korkmaya başladım. Bu korkular beni kötüleştirdi. Kimseye güvenmedim... Kimseyle konuşmadım.... Kimseye içimi açmadım.... Bu çok büyük bir korku oldu. Odamda kalbimdekileri kağıtlara şiir olarak falan yazmaya başladım. Ve hissetlerimi kimsenin bilmesini istemedim...
Hawk'un gözünden artık az az yaşlar akıyordu.
Hawk:ta ki seninle karşılaşana kadar. Sen bana naptın bilmiyorum. Ama senin sayende ben yaşama başladım. Rose şimdi sana soru sorucam... Benim bi gün diyil her gün tekrar yaşadır mısın?
Rose:evet!
Rose Hawk'a sarılır. Hawk Rose'a...
Hawk:Ama Rose....
Rose Hawk'a bakar
Rose:noldu?
Hawk: Artık ben duymuyorum... Sana ne vere bilirim? Sadece sana ....
Rose: Benim sevgilim hem yakışıklı, hem güzel şiirler yazan, hen gıcık, hem sevecen, hem duygusal, hem beni anlayan biri olucak. Daha ne isteyim? Ben seninle olmayı istiyorum....
Hawk gülümser.
Hawk:😘
Rose:😘
Herkes:👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻
Hawk Rose:AHH!😳
Fala:sonunda abi! Sonunda!
Hawk Rose'a döner.
Hawk:bu geveze ne diyor?😉
Herkes:😄😄😄😄😄😄😄😄😄
Hawk:burda Rose Sana soru sorucam. Okulu bitirince benimle evlenecek misin?
Rose:Hawk... henüz erken diyil mi bu soruyu sormak için?
Hawk:cevap cevap!
Rose:evet!
Hawk: duyamadım!
Rose:evet!!
Hawk: duyamadım
Rose:EVET!
Hawk:Duyamadım!😂😂
Rose:EV ....HAWK!
Herkes:😂😂😂😂😂😂
Hawk'u tedavi yaptırırlar. Rose'un da yanında olmasıyla kulakları yavaş yavaş duymaya başlar. Hawk ve Rose'u birbirlerine söz verirler. Asla ayrilmicaklar!😊😊😊😊😊😊
