LOVE IS BLIND ( ONE SHOT)

53 6 5
                                    

Aina's P.O.V

Naglalakad ako ngayon papunta sa paburito kong BENCH...malapit yon sa isang park..pero wala masyadong pumupuntang tao don..kaya masarap magrelax don...

Ulila nako paburito ko yon kasi yon ang isang lugar na masaya kaming pamilya at yon narin ang huli ... working student ako...gusto kong matupad ang gusto nang magulang ko ... ang maging isang magaling na doctor...kahit mahirap at magastos gagawan ko nang paraan...

Naupo na ako...ang sarap nang ihip ng hangin...pinikit ko ang mga mata ko..

"Mama,papa miss na miss kona kau", sabi ko...habang nakapikit...binabalikan ko ang mga masasaya naming alaala

"Sundan mo sila para hindi mo ma-miss", may nagsalita...ang laki nang boses di kaya si God yon...ay naku...nakapikit parin ako baka si God nga..baka pakita nya sakin ang mga magulang ko

"God ikaw po ba yan...kasama nyo po ang mga magulang ko...god gusto kopo silang makita", kinakausap ko si God...

"Bakit ka nandito?", tanong nya

"Ito po ang paburito kong lugar..dba po dito ang lugar kung saan masaya kaming pamilya", god pakita mona mama at papa ko

"Akin to",  hah?? At don ako napamulat...oo si god kanya lahat to...kinukuha nya ba???

Pagtingin ko sa paligid..walang tao...pagtingin ko sa tabi ko sa bench...

"Ay tipaklong", nagulat naman ako..sino sya??

"Tao ako hindi tipaklong", masungit nyang sagot....nkatingin lang sya nang diretcho sa lugar ..hindi akin ah

"Sungit mo naman...may dalaw ka noh", pagbibiro ko...hahaha

"Im not a girl..", ang sungit....nakatingin lang ako sa kanya...di man lang tumitingin sakin..tsk..sungit...pero infairness ang gwapo....

"Sabi mo eh"

"This is mine", aniya

"Ang alin??", ang park...??

"This bench..no one can sit here,only me..so get off", ang kapal...tsk

"Feeling mo naman..ang tagal ko nang naupo dto chaka di naman sayo to ah", di ako magpapatalo

"Your sure??", aba ang yabang..

"Ofcourse..since ", nagbilang ako...one,two.,three......14...   "14years na akong balikbalik dto noh...kaya wag mo ngang angkinin to",pagsusuplada ko...simula 4years old ako dto na kmi pumupunta nila mama noh..

"Look to your side", ano daw??side?? Tnignan ko naman...

"Dave", Sabi ko....eh ano naman yon

"See", bkit sino ba si dave...ang alam ko lang ..sabi ni mama...yon daw ang anak nang may ari nito...ang yaman naman..tsk..kahit ang tagal na pinapanatili parin nila na maganda tong park..

"Bakit ikaw ba si Dave..tsk", kala mo naman pagmamay-ari nya to...

"Absolutely",  weh!! Nang aangkin ng di kanya

"Feeling mo naman..di naman pumupunta dto si Dave noh"

"Kala mo lang yon"

Tinignan ko sya nang maigi...nakita ko yong necklace may 'DAVE'...nakna..sya nga

"Dont stare too much...its annoying", ano ka ngayon aina..pahiya ka...

"Sabi ko nga"

"Get off", bat ba ang sungit nya

"Paupo lang..eto kasi yung favorite spot namin nila mama't papa"

"Everyone love this spot....because this is exactly the center of everything...you can see the whole park...", nosebleed

LOVE IS BLIND (one shot)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon