After Dark (Hacienda De Bel Series #1)

Chapter 17

Nightmare

"Gideon isn't here to save you so you have to go and save yourself, cali. Okay?" Mom said while holding her tears.

"No, I won't go without you mommy" hindi ko na maiwasan ang umiyak habang hawak ang kamay ni mommy.

"Mommy loves you, always remember that ok-" natigil sa mag sasalita si mommy ng may marinig kaming mga yapak na papalapit.

"you have to go, go far away" bulong ni mama habang tinutulak ako palabas ng binta kung saan ang daan patungong likod.

"Go calista!" Galit na saad ni mommy

"No, please mommy please" humagulgol na ako sa iyak dahil ayokong iwan si mommy dito sa mansion.

Malakas na katok ang aming narinig kaya lalong nataranta si mommy.

"Here" kuha ni mommy galing sa drawer "sa tuwing mamimiss mo ako just look at this" it's a heart necklace.

"Maria buksan mo 'to!" Sigaw ni daddy.

"Now go, I love you baby" inalalayan ako ni mommy palabas ng bintana ng makalabas ako ay lumingon ako para tingnan siya ulit, ngumiti siya at sinerado na ang bintana.

Wala na akong magawa kaya mabilis na akong bumaba, it's a stair for fire exit kaya di ako nahirapan bumaba. I can't stop crying while running away.

"Calista" isang baritong boses ang aking naririnig

"Calista wake up" I can hear someone's begging.

"Cal-" napabangon ako ng maramdam ang maiinit na palad na dumampi sa aking pisngi.

"Shh it's okay baby, it's just a dream" niyak ako ni kuya para kumalma.

I was dreaming, lalo akong napaiyak dahil akala ko ay totoo.

"Stop crying, okay?" Ramdam ko ang basa kong damit dahil sa init. Im now wearing my tube again.

"Your sweating so I ask Tina to remove your hoodie" saad ni kuya.

"Mom needs me" tiningnan ko ang kuya na nag aalala padin.

"We're going home" tumayo si kuya habang hawak ang aking kamay kaya tumayo nadin ako.

as time goes by, the fear and doubts grow with me into a chasm in my mind.

"I have a bake cookies, milk and water you can eat that while we are in our way home" saad ni kuya habang kinukuha ang susi sa counter top.

Hawak ni kuya ang aking bag, blazer at stilettos, sa pag balik niya ay kinuha niya ang aking kamay palabas ng mansiyon. It's still 5:30 p.m

He open the door for me at pumasok na ako sa passenger seat, he handed me the paper bag, nilagay niya ang aking gamit sa likod at pumasok na sa driver's seat.

"Kuya, what if-"

"Stop thingking nonsense Calista" saad ni kuya.

"Nonsense? How could you say it's nonsense? You didn't even know what am I thinking" Medyo inis kong saad.

"Your thingking about something bad will happen, right?" Nagulat ako ng tama ang sinabi niya.

"How di-"

"I can read your mind" simpleng saad niya

I forgot He's a Psychology Graduate, tiningnan ko siya ng matalim. Ang talas naman ng pagiisip niya kung sa ganoon.

Kinuha niya ang aking kamay at hinawak ng mahigpit, tiningnan ko ang ginawa niya at binalik sa kanya ang tingin.

"Don't worry" tiningnan niya ako ng malamig at inangat ang aking kamay.

"I will protect you baby" seryoso niyang saad at hinalikan ang aking kamay.

"What about m-mommy?" Nanginginig kong tanong.

Tiningnan niya ako at nginitian lamang.

"Eat your snacks konti lang ang kinain mo kanina." Sinunod ko ang gusto ni kuya dahil nagugutom nadin ako.

Kinain ko ang cookies na binigay sakin ni kuya, it really taste good. Tama lang ang measure sa mga ingredients. medyo gumaan ang aking pakiramdam.

"Ikaw ang nag bake nito?"

"Yeah, Why? Does it taste flavourless?" Alinlangan niyang tanong.

"No, I like the cookies. It really taste good" tanong ko habang kumakain. Nakangiti siya ng tiningnan ko at nakangiti na din ako.

"I didn't know your good at baking, kuya"

"I do baking in my spare time" simpleng sagot niya.

"I like your baked cookies but I love moms baked cookies more." Ngumisi lamang siya.

"Ikaw ba ang may ari ng mansiyon na iyo kuya?" Kyuryos kong tanong.

"My biological father owned that mansion"

"Then where is he? I didn't see him last time" nasa labas ng kotse ang aking tingin habang kumakain.

"He's... he's dead" napapaos niyang saad.

"Im sorry, i shoul-"

"It's okay" paniniguro niya

"I like your mom's face, she's very Lovely" sabay ngiti ko sakanya, "I wanna meet her" dagdag ko.

"Like papa she also died when I was little" binalik ko ang aking tingin sa labas. Nakaramdam ako ng konting awa, para na siyang napag daanan sa murang edad.

"Im sorry, I'll behave myself" mahina kong sabi, masyado na akong madaldal.

"It's okay, you have me kuya" I smiled and cheer him up to feel good. Ngumisi si kuya at kita ko ang saya sa kanyang mga mukha.

"I love you more and more" ngiti ko, when I was in my good and bad time he never left me behind. I can always feel his love, so I wanna makes him feel that he also have someone who loves him.

Kinuha niya ulit ang aking kamay at dinikit sa kanyang mga labi, he really loves my hand.