"Ey Yüceler, nedir yeryüzünü mahveden? Depremler mi? Seller mi? Vulkanlar mı? Yoksa insanın ta kendisi mi? Ceza olarak gönderdiğimiz dünya ile birlikte kendi sonlarını da getiriyor insanoğlu. Diğer canlılara zarar veriyor, öldürüyor ve en kötüsü de ırklarının yok olmasına sebep oluyor. Bunlar yetmezmiş gibi birbirleri ile savaşıyor, hiç acımadan birbirilerine öldüre biliyorlar. Nedir insanoğlunun bu kadar acımasız yapan? Nedendir bu kadar kanın, yangının, kirliliğin sebebi? Nedendir insanoğlunun bunca yaptıkları? Nedendir... Neden?" Diye okudu elindeki defterden hoca ve devam etti, "Çocukluğunda cinayete tanık olmuş bir gencin son sözleri imiş bunlar. İntihar ettiğinde neredeyse sizin yaşınızdaydı." Dedi ve sustu hoca. "Peki tanıklık ettiği cinayette öldüren ve öldürülen şahıslar kimmiş hocam?" Diye sordu sınıf arkadaşım. Hoca duraksadı, önce derin derin düşündü. "Annesinin babası tarafından öldürüldüğünü gördü." Hiç kimseden ses çıkmadı. Kısa süre sonra zil çaldı. "Bir cinayetin gözünün önünde olması ne korkunç olurdu değil mi?" Diye sordu en yakın arkadaşım Elizabeth. Yürümeye devam ederek, "Evet Beth, çok korkunç olurdu" dedim. Biraz daha konuşarak yürüdük ve yol ayrımında vedalaştık.
Ah, kendimi tanıtmayı unuttum değil mi? Sakarlığım ve uğursuz olmam haricinde normal bir hayata sahip normal bir kızım. 18 yaşında lise son sınıf öğrencisiyim. Ben Iris Williams....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhabalar arkadaşlar uzun bir aradan sonra karşınızdayım. Özür dilerim derslerim yoğun onun için yeni bölüm yada yeni hikâye atamadım geç geç gele bilir. Çünkü hala yoğunum. Bunu tek başıma yapamazdım arkadaşımla birlikte yaptım aslında şöyle ona teşekkür ediyorum Onun yardımı olmasaydı yapamazdım teşekkürler azkorn... Bu da arkadaşımın hesabı @azkorn ♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️
