ceren-hadi inelim
dedim
özgür- hadi hadi
hep beraber otobüsten indik
cellat kolunu omzuma attı
otele geldik eşyalarımızı yerleştirdik
cellat alt kattaki 142 no lu odadaydı
bende 312 nolu odadaydım
hep beraber otelin bahçesindeki minderlere oturuyorduk
düşündüğüm gibi kamp değilmiş ama karşımızda deniz var
sonra müdür konuşmaya başladı
müdür-evet çocuklar herkes serbest dolaşabilirsiniz tek ricam geç dönmemeniz
dedi
odama çıkıp şunu giydim
sonra ise kulağıma kulaklığımı takıp sahile doğru ilerlemeye başladım
bilmem hangi rüzgar attı
nerden esti tuttu
hangi dalga sayesinde kıyıma kadar vurdun
dön nerden geldiysen eğer oraya
söyliyiceklerimi suya yaz
okunabilir ama bu çok zor bi ihtimal
dokunabilir
kağıt denizi gözler ıslatır
yenilebilir ama yutulabilir değil
dibinde yüzenin karşısında
bu nasıl bir sır
sahte parantezler açma sakın
nokta kadar dürüst olamadın
hey anam hey
yine beni kandırdın
*devamını yazmaya üşendim buradan dinleyebilirsiniz*
biraz kumlara oturdum ve denizin o güzel kokusunu içime çektim