House Of Paragon Holders

Prologue

Nagising ako sa pagkakatulog at bumungad sa akin ang kisame ng aking kwarto. Kinusot ko ang mga mata ko. Bumangon ako mula sa pagkakahiga, inilibot ko ang aking mga mata and confused was written on my face when i didn't saw my parents. My eyebrows knitted. It was very unusual to not see their faces because everytime I woke up, they are the first persons that I will see.

"Mom? Dad?" Sigaw ko. Wala akong narinig mula sakanila kaya bumangon ako mg tuluyan at lumabas sa kwarto.

"Mommy!" Sigaw ko ulit ngunit wala paring sumasagot.

"Daddy!" Ganon din ay wala ring sumagot.

Pumunta ako sa kwarto ng aking mga magulang, nagbabakasakali na baka tulog pa sila. Hinawakan ko ang pinto at binuksan ito ngunit hindi sila nakita rito. Bumaba ako sa kitchen dahil doon madalas pumupunta ang mommy ko ngunit hindi ko siya nakita. My heart started to beat fast and I started panicking a little.

I roamed my eyes around our house and suddenly, I saw a shadow behind the window. Lumapit ako kung nasaan ang anino ngunit nang malapit na ako ay naglakad ito palayo.

Maybe it's daddy, I thought to myself.

Lumabas ako at may narinig na kaluskos. I don't know what's gotten into my head pero sinundan ko kung saan ito nanggagaling and I ended up walking papunta sa garden. May nakita akong isang nilalang na lumilipad, it was a butterfly. It was color red with a touch of orange. It was glowing and it looks like a flame especially when it is far away from you. You will think that it's a flying flame.

I reached my finger at dumapo siya roon. Pinagmasdan ko siya at napangiti ako. It was beautiful, one of a kind.

"What's your name? Can we be friends?" I asked.

Lumapit ito papunta sa akin at dumapo sa aking pisngi. Napangiti ako dahil doon. Pakiramdam ko ay hinalikan niya ang pisngi ko, bigla an lamang gumaan ang pakiramdam ko. After the butterfly kissed my cheek, it flew away. Sinundan ko siya at tila ba nakikipaglaro ito sa akin. I ran around the garden barefooted. I'm jumping, trying to catch the butterfly, when i felt someone's presence behind my back. I thought that it's my dad, so I smiled.

Ngunit paglingon ko ay napawi ang ngiti sa aking labi nang mapagtanto na hindi ito ang aking tatay. Tumambad sa akin ang isang taong nakasuot ng itim at natatakpan nito ang buong mukha. Bigla itong naglakad papalapit sa akin. Nakaramdam ako ng kaba at awtomatikong napahakbang ako palayo.

Habang papalapit ito sa akin ay mas lalong bumibilis ang tibok ng puso ko sa kaba. I was going to run but i was too late. Nahawakan niya na ako.

"Sino ka?!" Hindi ito sumagot. Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ko.

"Wag mo 'ko hawakan. Masakit!" I winced in pain nang hawakan niya ng mas mahigpit ang kamay ko. Namumula na ito at tila nagiging itim. Tumataas ito papunta sa balikat ko.

Mas bumilis ang tibok ng puso ko at tumataas ang takot ko. Sinusubukan kong makawala sa pagkahawak niya ngunit napakahigpit nito.

"Bitawan mo 'ko!" Sigaw ko. 

All of a sudden, I felt a strong force coming from my body and my palms started to hurt.

"Ahhh!" Pagsigaw ko dahil sa sakit na nararamdaman ko at napapikit na lamang ako.

Biglang lumakas ang ihip ng hangin. I was breathing hard because of the nervousness. Hindi ko nakakayanan ang enerhiya na gustong kumawala sa buong katawan ko. Sinusubukan kong pigilan ngunit hindi ko nakakaya.

"Ahhh!" Hindi ko nakakaya at nararamdaman kong bibigay na ang katawan ko.

Sobrang lakas na tila ba kinakain ako ng pwersang kumakawala sa loob ko. I'm in the verge of crying. Nakakaramdam ako ng sobrang hapdi sa buong katawan ko. I wanted to roll over just to ease the pain but I can't. Tila hinahawakan ako ng enerhiya sa pagkakatayo. All I can do now is to close my eyes and feel the pain.