House Of Paragon Holders

Chapter 1: Sudden Force

Chapter 1: Sudden Force

Napamulat ako dahil sa pagpatak ng tubig sa aking mukha. Sa pagmulat ng mga mata ko, wala akong maaninag na kahit ano. Ang dilim, nakakahilo at para akong nasusuka. I gasped for air because i feel like suffocating. I was about to fall on the ground but I supported my body with my hand, then i heard a splash of water.

Tumingin ako sa baba at nakita kong puno ng tubig ang sahig. Nagmistulang itong palanguyan ngunit mababaw lang ito.

I'm struggling to stand up but i succeeded.

"Hello?" Umalingawngaw ang sigaw ko.

Nilibot ko ang paningin ko pero wala akong ibang makita kundi ang nakakabulag na kulay itim lamang. Para akong kinulong sa isang malaking kahon. Like i'm in a some kind of 3D box. Whenever i try to speak or shout, bumabalik lang ito sa akin.

Tumingin ako sa itaas at may nakita akong isang liwanag. Tinignan ko lamang ito at habang patagal ng patagal ay tila lumalaki ito. Napapikit ako dahil sa sobrang liwanag na dala nito.

Binuksan ko ang mga mata ko nang maramdamang wala na ang liwanag. My sight is blurry dahil siguro sa liwanag at dahil na rin siguro sa tagal ng pagkakapikit ko. Nang naging malinaw na ito, I realized that i'm inside someone's house. Particularly, sa sala. Nilibot ko ang paningin ko.

I heard footsteps coming from upstairs kaya sinundan ko ito. May nakita akong dalawang tao na nagmamadaling magpunta sa isang kwarto. Hindi ko masyadong maaninag ang mukha nila dahil medyo blurry ito.

May dala-dala silang cake at masayang pumasok sa kwarto. I got curious kaya naman pumasok din ako sa loob. May nakita akong isang bata na nakaupo sa kaniyang kama. Even though it was blurry, i can feel that she was smiling from ear to ear while looking at her parents who are singing a happy birthday to her.

My heart skipped a beat when i saw the scene. Parang may sakit at sobrang saya akong nararamdaman. Hindi ko maipaliwanag.

"Happy birthday, anak!" Masiglang bati ng dalawa sa bata at niyakap ito.

"Blew your candle now, baby," sabi ng babae at sinunod naman ito ng bata. She blew the candle with a smile on her face.

They all cheered after the kid blew her candle.

"Thank you, mommy and daddy," the kid happily said and hugged her parents.

Napapikit ako nang biglang umikot ang paningin ko. Sumakit ang ulo ko kaya napahawak ako dito. Ang sakit, parang nabibiyak ang ulo ko. Bumibilis na din ang tibok ng puso ko. I tried to steady my breathing at nang magtagumpay ako ay binuksan ko ulit ang mata ko.

I creased my eyebrow when I realized that i'm in a garden. There are lots of different flowers around with different sizes and colors. I saw three familiar figures at the side of the swing. Yes, may swing dito sa garden. Hindi ko alam pero parang nakita ko na 'to somewhere.

The kid ran around the garden. Masaya siyang tumatakbo, naririnig ko din ang kanyang mga tawa. Ang cute ng tawa niya, alam mo 'yung ang genuine niya at ang pure?

Ngumiti ako at sinundan siyang tumakbo. She's giggling and jumping kaya natatawa rin ako.

Tumigil siya sa kakatakbo kaya napatigil din ako. She's looking at the right side so I followed where she's looking. May nakita akong isang tao na nakasuot ng itim at natatakpan nito ang buong katawan at pati na rin ang kanyang mukha. Napakafamiliar nito. Nakatingin ito sa bata at lumapit ito. Bigla akong nakaramdam ng kaba, parang may mangyayaring masama.

"Kid, run," bulong ko sa bata pero hindi siya kumibo.

"Takbo na please," natatarantang sabi ko sakanya.