When He Meets Her (Provincial Love Series)

Chapter 6 (The Search)

Jay-R's POV

"Nanay Deliah, kumalma lang po kayo mahahanap din natin sila" panghihikayat ko kay nanay Deliah, kanina pa kase to hindi mapakali eh. Umiiyak na nga siya dito, si tatay mayor naman ito din halatang nag-aalala sa apo niya di lang pinapahalata.

"Oo nga naman Deliah tsaka nagsisimula na ang mga pulis sa paghahanap sa kanila kaya wag ka nang mag-alala manalig lang tayo sa Panginoon mahahanap din nila yun" usal ni nanay ko.

"Eh hindi ko naman inakala na ganito ang mangyayari, hindi ko kakayanin mawala ang anak ko Nida. Hindi pa alam ng tatay at kuya niya to, di ko na alam ang gagawin ko" wala kase dito si kuya kase dun nag-aral sa malayo ng kolehiyo habang si tatay Joel namn ay dun namamalagi sa pinagsasakahan niya.

"Matatagpuan natin sila, wag kang mag-alala" tumingin ako sa direksyon ni mayor, walang reaksiyon ang mukha niya.

"Manalig nalang tayo na walang nangyaring masama sa kanila" pagsasalita ni mayor.

"Nanay Deliah, nakatulog na si bunso oh ako nalng po bahala sa kaniya dalhin ko lang siya sa kwarto ko"

"Salamat jay-R"

Kenjie's POV

"Finally we found it!" I exclaim my happiness. Nakababa na siya mula sa pagkakandong sa'kin, I open the door sa kubo and she tried to follow me, hindi na ako nag-abalang tulungan pa siyang makapasok what I did is already enough. Well it's not bad naman I can say this little shelter is enough for two people para tirhan, there's a wooden chair and a table and I also see a room, this is unbelievable for sure nakpunta na si lolo dito and it is his idea to build a kubo like this. Maybe you're wondering why I tell all of this well actually its not totally dark nman kase eh, there's moonlight.

Somewhere in a corner, I see a switch like thing so I touch it and I found out it is a switch for light. Unbelievable, it is really shocking that this little home has electricity. I turned my gaze to her, ayun nakaupo na sa bangko while massaging her knee. Tinignan ko ulit ang paligid and now I can see it clear, may kitchen din pala dito, so I went on and keep wondering. Now I know why lolo is called a father in this town because in his every way he is a fatherly perfectionist among all his fellows.

Author's Note: Bangko po ay upuan sa tagalong o pwede din namng couch.

"Kukunin ko lang yung pagkain" sabi niya at akmang tatayo. What she mean is yung food remember yung dapat sana ay pang meryenda.

"I go" I directly said at dali-daling pumunta sa labas.

Tapos na kaming kumain, and yes kinain naming yung dapat sana ay pang meryenda with maitim na kape, my first time to drink such a cheap coffee. Well kaya lang naman nakapagkape kase nga dba as I said my kitchen dito at ofcourse may mga gamit na din.

"I think we should spend our night here" I started the conversation.

"Ok, matutulog na ako" that's it! Kakasalita ko nga lang eh and then tatapusin niya? How could this little brat!

"I'll look for some pillows and blanket sa room baka meron" ngumiti siya sa'kin ng tipid. I tried my best to don't look annoyed but at the end no effect pa din. I saw a husk in a corner kaya tinapon ko to ng kahit saan to burst out my annoyance. I saw her face full of curiosity.

"What are you looking at?" I asked horribly.

"Ba't mo tinapon yun?"

"None of your business. I thought you're going to sleep na so ano pang ginagawa mo diyan" irritately said.

"Nagtatanong nga lang eh...sungit" whatever.

Third Person's POV

"Sir, negative po dito!" tugon ng isang pulis sa kabilang linya.

"Sige hanapin niyo sa ibang lugar baka may mahanap tayong lead diyan" sagot naman ng lalaking halatang mas mataas sa kanya.

"Copy po sir!"

Patuloy parin sa paghahanap ang mga pulis, halos malibot na nila ang buong sulok ng kagubatan maliban sa lugar kung saan kasalukuyang may tinatrabaho sa lupain ng mayor, magabi na rin kaya hirap ang mga tracer nilang i-track ang kinaroroonan nina Kenjie at Ayanna.

Kenjie's POV

"Hey! Wake up! I know hindi ka pa talaga tulog c'mon wake up"

"Ano ba, inaantok yung tao eh" she claim.

"Get this!" I hand her the blanket and the pillow, nakita ko to galing sa room actually may maliit nga na kama so I prefer na doon nalng ako matutulog. Hindi naman ata kakayanin ng konsensya ko na hayaan na lang siyang kagatin ng lamok dba kaya eto I offer her this.

"Ano yan?" really! Don't she see na unan at kumot tong dala ko.

"Seriously! Don't tell me hindi mo alam tong hawak ko?" now I thought hindi talaga mangyayari ang ceasefire sa'min.

"Alam siyempre, ano ako bobo" mahinahon ngunit madiin na saad niya.

"You say. So, what are you waiting for? Gusto mo bnag ako pa ang magpapaunan at maglagay ng kumot sayo?" she rolled her eyes and quickly get the stuffs.

"Salamat" out of the world niyang sagot!

"Owws! Shoud I say you're welcome?"

"Matulog ka na" she said at last then close her eyes. Oh! Tinulugan ako! This is not right, definitely not right? Napahawak ako sa noo ko but when I turn my head to the right, I got into something. Nakakita ako ng maliit na stool kaya ang ginawa ko, sinadya ko talagang sipain yun ofcourse malakas, kainis eh.

"Pwede bang wag kang maingay diyan, inaantok na nga tong tao eh"

"Oh sorry! I didn't know na may tao pala diyan" she give me a death glare. I smile as a response.

"Nananadya ka na ata eh"

"Well, have a goodnight baby" then wave her a goodbye.

"San ka namn pupunta?" she ask confusely.

"Matutulog? Why? Gusto mong tumabi?"

"Bahala ka nga!"

"Don't be shy! Ok lang namang tumabi ka sa'kin, that's not a big deal anyway sanay na ako, and don't worry walang mawawala sa'yo, you're not my type" and throw my beautiful smile.