ANASTASIA

world war 2

Your ministry remains strong....

I tried to do something about it...

Not even close to paradise
But still....

That's the end of the captain fantastic

When my father died in February 1952

It's the start of everything my mother tried to find new ways to make me happy and smarter...

Psychological services

My uncle was the psychiatrist in the prison....

Also my psychology instructors in jail...and juvy

Everything else is unauthorized.

Elizabeth my only sibling, princess Margaret was born in 1930. My mother and governess Marion in love with Robinson Crusoe. Lessons concentrated on history, language, literature, and music. I love horses and dogs.

I used to do horse riding when I was little...

FIRE

'Ο κόσμος ήταν ανάστατος στην Αδριανούπολη. Απ' όλες τις χώρες και τα χωριά της γειτονιάς, άντρες και γυναίκες έφθαναν με τα παιδιά τους, όλοι στολισμένοι με τα καλύτερα τους ρούχα και τα πολυτιμότερα διαμαντικά, για να παραβρεθούν στο νυχτερινό εκείνο πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου, που τον καιρό εκείνο εορτάζονταν με μεγάλη ευλάβεια και πολυτέλεια στην πρωτεύουσα της Θράκης.

Όλοι οι ξενώνες, όλα τα πανδοχεία ήταν γεμάτα. Και τα σπίτια ακόμα τα ιδιωτικά ωφελείαν συγγενείς και φίλους, ώστε οι τελευταίοι που έφθαναν κατά το βράδυ δεν έβρισκαν πια ούτε κρεβάτι ούτε καν στρώμα να ξαπλωθούν.'

ένας γέρος έστεκε και με παρακάλια γύρευε να πείσει τον ξενοδόχο να τον αφήσει να μπει μέσα. Ήταν παστρικά ντυμένος, αν και φτωχικά, και από το χέρι του βαστούσε ένα κοριτσάκι ως τεσσάρων πέντε χρόνων, που από την πολλή την κούραση, έσερνε πια τα ποδαράκια του.

ξενοδόχος- Όχι, γέρο μου, να με συμπαθήσεις,. Όχι κρεβάτι και στρώμα, μα ούτε άχυρα πια δεν έχω να σου δώσω. Τράβα παρακάτω.

γερός- Πάμε, παιδί μου!. Ούτε δω, δε μας θέλουν...

' το παιδάκι έπεσε στα χώματα και ακούμπησε το κεφάλι του στο πεζούλι της πόρτας.'

- Δεν μπορώ πια, παππού... μουρμούρισε. Έλα να κοιμηθούμε δω...

Μπαίνει∞ ο Νικήτας

Νικήτας- Πρόσεχε! φώναξε.

Ο χωρικός σταμάτησε και βλέποντας το κοριτσάκι, έσκυψε και το σήκωσε.

ΚΟΜΠΑΡΣΟΣ Άλλο μέρος δε βρήκες, άνθρωπε μου, να κοιμήσεις το παιδί; είπε αγανακτισμένος. Κόντεψα να το σκοτώσω! Δεν το παίρνεις μέσα το δύστυχο, να το πλαγιάσεις σε κανένα κρεβάτι;