'Heartbreak'

63 1 1
                                    

Harry
"JE HEBT WAT!!" Schreeuw ik door de telefoon. "HOE BEDOEL JE JE HEBT BIJ HEM GESLAPEN!" "Harry het spijt me oké, het is over ik ben nu met een ander." Ze hing op. Ik smeet mijn telefoon tegen de muur aan. "die verrekte trut!" Gemma kwam binnen lopen. "Harry is alles oké?" Ze keek geschrokken. "Nee, zie je dat dan niet?!" Ik plofte op mijn bed. "Wat is er gebeurt?" Ze ging naast me zitten. "Die trut is met een ander naar bed geweest en heeft het via de telefoon uitgemaakt!" Ik schold nog wat binnensmonds. We waren 2 jaar en 3 maanden samen en dan flikt ze dit! Ik dacht dat ze van me hield! Grote fout dus.. "het spijt me Harry." Gemma sloeg haar armen om me heen om me te troosten. "Sorry dat ik je zo liet schrikken." Ik zuchtte. "Waarom flikt ze me dit? Ik hield met heel mijn hart van haar!" Gemma knikte. "Ja dat kan ik aan je zien." Ik keek haar verward aan. "Hoe bedoel je?" "Je hele gezicht zit onder de tranen, denk je dat ik dom ben?" Ze glimlachte. Ik had niet eens door dat ik gehuild had, ik veegde mee tranen met mijn hand weg. "Morgen een nieuwe klas, Zin in?" "Mhm" ik mompelde wat en liep naar beneden.

Louis
"Auw!" Ik sloeg de hand van Lottie weg. "Blijf dan ook stil zitten!" Phoebe kwam binnen lopen. "Wat is er met Louis gebeurt?" Ze keek me geschrokken aan. "Niks maak je maar niet druk, AUW!" Lottie zuchtte. "Je grote stoere broer moest weer eens teveel drinken op een feestje." Ze keek me streng aan. "Sukkel." Phoebe keek me net zoals Lottie aan. "Hoe moest ik weten dat die kerel met me wilde vechten?!" Daisy kwam ook binnen, keek me aan, draaide zich zuchtend om en liep weer weg. "Louis je hebt niet gevochten, je bent van je fiets gevallen, verzin nou geen smoesjes." Lottie ging de wond op mijn knie en arm proberen te ontsmetten. Ik zuchtte. Van je fiets vallen omdat je dronken bent klinkt heel dom, dat vechten klonk tenminste nog een beetje cool. "Morgen krijg je een nieuwe klas hè." Ik schrok even. "Shitt, helemaal vergeten." Phoebe grinnikte en liep weg. "Trut." Lottie keek me streng aan. "Laat maar." Mompelde ik. "Waar is mam eigenlijk?" Lottie haalde haar schouders op. "Die moest laat werken vandaag." Ze is er bijna nooit, onze vader in tegendeel altijd. "Ik haat pap." Lottie draaide met haar ogen. "Dat weten we nou wel."

Pijnlijk.

Feelings// Larry Stylinson DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu