Feelings// Larry Stylinson Dutch

'Blauwe plekken'

Louis
Ik kijk in de spiegel naar de blauwe plekken op mijn gezicht, zo kan ik niet naar school! fizzy klopt op mijn deur en loopt naar binnen. "Sorry." Ze kijkt naar onder. "Hoezo sorry?" "Omdat papa jouw geslagen heeft." "Maar daar kan jij toch niks aan doen?" Ze haalt haar schouders op. "Kom hier." Ik geef haar een dikke knuffel, ik moet naar school. "Ik moet nu wel gaan." Ze kijkt me glimlachend aan. "Ik ben blij dat jij mijn broer bent." Ze huppelt mijn kamer uit. Nu snel een smoes bedenken waarom ik blauwe plekken heb. Gevochten? Nee dat heb ik te vaak gezegd. Gevallen? Moet te doen zijn. Ik pak mijn eten van de keuken en loop naar buiten. Ik heb geen zin om mijn moeder te zien op dit moment. "Doei." Ik spring op mijn fiets en probeer zo snel mogelijk op school te zijn. Niet dat ik graag met de lessen wil beginnen maar op dit moment is alles beter dan thuis. Ik maak me zorgen om fizzy de laatste tijd is ze heel bleek en afwezig, alsof ze ziek is en niet beter kan worden. Niet aan denken Louis niet aan denken.

Harry
Ik sta alweer voor Niall zijn huis, ik voel me net zo lullig als gister. Toch heb ik een gevoel in mijn buik die me iets vrolijker maakt, waarvan het komt weet ik niet maar het zal wel. Nialls moeder doet open. "Heyy Harry hoe gaat het met je?" "Goed hoor." Ze kijkt me onderzoekend aan. "Mooi zo NAILL HARYY IS ER!" "JAHA IK KOM AL" ik moet grinniken. "Hij komt eraan hoor." Ze knipoogde naar me en loopt naar binnen. Niall komt mopperend buiten. "Man de hele buurt hoeft het niet te weten." Ik moest lachen. "Kom laten we maar alvast naar school gaan." Ik weet niet waarom, maar ik heb zin om vroeg naar school te gaan. Als we bij school aankomen lopen we naar binnen en zien Louis zitten. "Zullen we daar maar gaan zitten?" Niall knikt en loopt erna toe. "Goeiemorgen!" Niall ploft op de bank naast Louis. "Hoi." Hij kijkt niet op. Ik ga tegenover hun zitten en probeer te zien wat er met hem aan de hand is. "G-gaat het wel?" Ik voel me alweer verlegen als ik tegen hem praat. "Ja hoor, maak je maar geen zorgen ik ben gewoon gevallen." Hij kijkt naar me op en ik zie allemaal blauwe plekken. "Wow." Niall kijkt hem onderzoekend aan. Ik zeg niks, ik geloof het niet. Hij kijkt mij heel even aan. Ik schud zachtjes mijn hoofd, maar zeg niks.