Arkadaşlar bölümleri salmayı unutmuşum neden söylemiyorsunuz aq bir ay olmuş
Jeff: Zayn böyle söyleme
Jeff: Lütfen ağlama
Jeff: Ben ne yapacağımı bilmiyorum
Zayn: Teselli konusunda hala senden daha kötü olan bir insan tanımıyorum
Jeff: Abart
Zayn: Evet zaten öyle bir varlığın dünyada olmadığını söylemeyi unutmuşum
Jeff: Aynen
Zayn: Şu an dolu gözlerinle ekrana bakarak gülümsediğine eminim
Zayn: Ben gülüşünü çok özledim Jeff
Zayn: Gülüşe benzeyen nefeslerini bile çok özledim
Zayn: Daha da eskiyi özlemek gerekirse nefessiz kalana dek seni öpmeyi, sana pişirdiğim yemekleri, evimizde hiç eksik olmayan sesini ve durmadan devirdiğin eşyaların gürültüsünü özledim
Zayn: Seni çok özledim
Zayn: Neden her şeyi berbat ettin?
Jeff: Hiçbir şey berbat olmadı Zayn
Zayn: Sen tüm bunlara rağmen baştan başlayacağımızı düşünmüyorsun değil mi?
Zayn: Sen ayrı, sana olan sevgim ayrı yoruyor beni
Zayn: Bir de baştan başlarsak...
Zayn: Ben bunun altından kalkamam
Zayn: Ayrıca artık sana güvenmiyorum
Zayn: Yeniden beni ortada bırakacaksın
Zayn: Beni bıraktın. Bunun en büyük korkum olduğunu bilmeme rağmen.
Jeff: Hastaneler senin için daha korkunç sanıyordum
Zayn: Niye bana sormadın amına koyayım? Benimle kalmayı ister misin diye
Jeff: Ne kadar zekisin aq
Jeff: "Haklısın Jeff, sen tek başına idare et. Ben evimizde kalırım. Ayda bir kere ziyaretine gelirim." diyecektin çünkü değil mi
Jeff: Peşime takılacaktın ve dibimden ayrılmayacaktın bir gün bile
Zayn: Yapmam gereken bu değil miydi?
Zayn: Aynısı benim başıma gelseydi ne olacaktı Jeff?
Zayn: Benimle kalmaz mıydın
Jeff: Elbette kalırdım
Zayn: Peki sana senden sıkıldım deyip terk etsem ve hasta olduğumu söylemesem ne hissederdin orospu çocuğu
Zayn: Yine sinirlendim
Zayn: Sen bu kadar gerizekalı değildin amk
Jeff: Ya siktir git
Jeff: Yaptığım fedakarlık için teşekkür edeceğine hala neler söylüyorsun
Jeff: Senden vazgeçmiştim Zayn
Jeff: Senin için
Jeff: Yapayalnız kaldım günlerce
Jeff: Sen birileriyle dışarıya çıkabil diye
