İlk Dokunuş

289 8 7
                                    

Bir süre daha Lara nın omzunda ağladıktan sonra Asyanın sorusuna yarım ağızla "Yok bişey sadece anlık bir duygu patlaması o kadar".

Sonra kendimi toparlayıp elimi yüzümü yıkadım.  Zil çoktan çalmış herkes derse girmişti. Üçümüzde uzun koridorda yürüyüp sınıfın kapısını çaldık. Ağlamaktan gözlerim şişmiş ve kızarmıştı.

Kapı açıldığında bütün gözler üzerimize çevrildi. Asya Zeynep Hocaya durumu anlattı. Bir anlık duygu patlaması yaşadığımı.(!!!) Herkesin gözü üzerimdeyken (ve tabii Berk'in) yerimize geçtik.

Herkes yazısına devam ediyordu. Tabi ben bu kafayla ne yazabilirdim ki. Ben kağıda bakıyordum kağıt bana. Gözlerim fazlasıyla yanıyordu. Birden kalemimi yere düşürdüm. Ben tam alacakken Berk te kaleme elini uzattı ve ellerimiz birbirine değdi. O an sanki uçuyor gibiydim. Bana kalemimi verdi bende kısık sesle"Teşekkür ederim" dedim.

Sonunda yaratıcı yazarlık dersi bitti. Öğle arasına geçtik. Üçümüz yemekhaneye doğru yürüdük ve sıraya girdik. Yemeklerimizi alıp her zamanki masamıza oturduk. Tam yemeklerimizi yiyecekken Berk ve arkadaşları Emre ile Kerem yanımızda belirdi.

Emre yanımıza oturup yemek yiyip yiyemeyeceklerini sordu.Asya başıyla onay verdikten sonra Emre Asyanın karşısına Kerem Laranın karşısına ve tabii ki her zaman şanssız olduğum için Berk tam karşıma oturdu.

Hah şimdi tam oldu. Ya şimdi boynumdaki işkence veren ağrıya aldanmayıp sürekli tepsime bakacağım ya da baktığımda beni yerden yere vuran gözlere hapsolacağım.Allahım bu bana verilen bir ceza mı? Şimdi her baktığımda hastası olduğum gözlerden nasıl kaçacağım!

Aysa Emre Kerem ve Lara yemeklerini bitirdi ve sınıfa çıktılar. Bende sınıfa çıkmak için ayağa kalktım.

Tam adımımı atacakken beni kolumdan tutup kendine çekti.  Ne olduğunu anlamamıştım. Bir an afalladım. Aramızda sadece 1-2 santim vardı. Kendime geldikten sonra geri çekildim. "Ne yaptığını sanıyorsun sen"dedim.

"B ben sadece özür dilemek istedim seni kırdığımın farkındayım gerçekten özür dilerim."

Sanırım bu sefer ciddiydi. Belkide onu affedip devam etmeliydim.

" Tamam seni affediyorum ama eğer böyle bir şeye yine kalkışırsan seni bir daha affetmem"

"Tamam hatamın farkındayım. Beni affettiğin için çok mutluyum artık iki iyi arkadaşuz dimi?"

Arkadaş mı?  Arkadaş haa.  Tabii Çağla ne bekliyordun ki siz sadece iki iyi arkadaş olabilirsiniz.

"Evet arkadaşız "deyip gülümsedim ve sonra sınıfa çıktım. Berk in dediği söz başımın etrafında dönüyordu. Arkadaş,arkadaş, iki iyi arkadaş. Sınıfa geldim.

Diğer 4 derste hızlıca geçti Berk e baktığım her an bana gülümsüyordu. Gülümsemesi bile bana iyi geliyordu. Okul dağılınca hemen servise binip eve gittim ve ödevlerimi yapmaya başladım. Biraz kitap okuduktan sonra uykum geldi ve yattım...

Bu bölüm nasıldı Acaba Berk ve Çağla diğer bölümlerde ne yapacak diğer bölümde görüşmek üzere sınır yok. Bol bol yorum ve vote...

KAVUŞAMAYAN AŞIKLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin