shampain | drarry

10. Bölüm: Süpürgesi Kaybolan Büyücü

Harry neresi olduğunu bilmediği bir koridorda yürüyordu. Bilmesi gerekmediğini de hissediyordu, ne olduğunu anlamadan öylece yürümeye devam etti. Birden koridorda büyük bir çığlık sesi yankılandı, sesin geldiği yöne doğru hamle yapsa da kimseyi bulamadı. Gittikçe azalan ses yüzünden ne yapacağını bilmiyormuş gibi etrafa bakındı ve sanki orada olduğuna fazla eminmiş gibi yürümeye başladı. Doğru yolu bulmuş olmalıydı, ses gittikçe yaklaşıyordu, neredeyse koşar adımlarla sesin geldiği odaya ilerledi ve kapıyı açtı. Kimse onun geldiğini umursamıyormuş gibi bu kargaşada onu görmüyorlardı. Odanın bir ucunda Sirius'ın kanlar içinde yattığını, başında da Remus'un beklediğini gördü. Gözleri donakalmış bir şekilde onlara bakarken odanın içinde başka bağırışmalar da duydu ve gözlerinin dolmasına engel olamadan onlara baktı. Draco, Sirius ve Remus'un önünde, asasını başkasına doğrultmuş bir şekilde duruyordu, onları koruyor gibi gözüküyordu. Harry kim olduğunu görmek için oraya da baktı, Lucius'un tehditkar yüzünü ve asasını görünce bir adım geriledi. Baba oğul birbirlerine asalarını çekmiş, dik dik bakıyorlardı. Narcissa da onların yanında durmaları için yalvarıyordu, odadan yükselen çığlık ondan geliyor olmalıydı.

Harry bu tabloyla şok olurken Sirius ve Remus'ın yanına koştu, Sirius'ın göğsünde çok kan vardı. Remus Harry'yi görünce sanki hiç garipsememiş gibi ondan yardım istedi ve beraber Sirius'ı kaldırdılar, yanda gittikleri oda anında bir hastane kanadına dönüşmüştü, Sirius'ı sedyeye yatırdıklarında Harry acele edip tekrar odadan çıkmış, Draco'yu merak ettiği için onu bulmaya çalışmıştı.

Ve tekrar o odayı bulduğunda, Lucius ve Draco'nun asalarının halen havada olduğunu gördü, sanki ne olacağını biliyormuş gibi bir korku vardı içinde. Draco'ya doğru hızlıca yürüyüp omzundan dürttü ama ağzından hiç de söylemeye niyetlenmediği şeyler çıktı, "Malfoy, ihanet ettin."

Elini koyduğu omzundan hızlıca ittirdi Draco, "Ben bir şey yapmadım, çekil gözümün önünden!"

"Evet, Draco." diye şarkı söyler gibi araya girdi Lucius, sesi ince ve tane taneydi. "Sen, bir, sahtekarsın."

Onların boğuşması yükselirken Draco Lucius'ın boğazına asasını dayadı, Harry olduğu yerde gerileyip duvara yapıştığını hissetti ve yavaşça yere doğru kaydı. Sesler yükseliyordu, karmaşıklaşıyordu, birisi ona sesleniyordu, Draco bağırıyordu, Lucius gülüyordu, Narcissa durmalarını söylüyordu, daha çok bağırış vardı, Draco küfrediyordu, yine bağırıyordu, birilerini duyuyordu...

"Harry Potter! Lanet olası kabusundan uyan!"

Gözleri dehşetle açıldığında nefes nefeseydi, alnında boncuk boncuk terler birikmişti ve ağlayacak gibi hissediyordu. Kafasının içindeki her şey ona çığlık atıyordu sanki, birden Draco'nun elini göğsünde hissetti ve sonunda onu tanıyabildi, "İyi misin Harry?"

Draco yatakta diz çökmüş, Harry'nin başında oturuyordu, onu uyandırmaya oldukça uğraşmış gibi bir hali vardı. Harry yatakta biraz daha doğrulurken Draco merakla ona bakmayı sürdürdü, "Harry, iyi mi-"

Birden vücuduna dolanan kollarla şaşırsa da hemen karşılık verdi, Harry başını Draco'nun omzuna gömdü, kollarını sıkıca sararken Draco da yavaşça sırtını sıvazlayıp saçlarını okşadı. "Tamam, geçti. Her şey yolunda."

Draco ne olduğunu henüz bilmese de kabus gördüğü kadarını biliyordu, Harry'nin sayıklamalarıyla uyanmış ve yanı başında kıvranan bedeniyle karşılaşınca çok paniklemişti. Dakikalardır onu uyandırmak için çalışıyordu, Harry'nin uykusu kabus gördüğünde daha da ağırlaşıyordu sanki.

Draco Harry'nin saçlarının tatlı kokusunu içine çekerken gülümsedi, bir yandan da kıvırcık tutamlarla oynamaya devam ediyordu. Harry kabusunda duyduğu tüm korkunun vücudundan çekildiğini hissediyordu, oradaki Draco'yu hatırlamamaya çalışıyordu. Sonuçta sadece bir kabustu ve hiçbir şeyin doğru olmayacağı en yüksek ihtimaldi.