Larry Stylinson

Goodbye Forever.

Sorry dat ik gister niet heb geupdate. Waa super moe van de week;).

Louis pov-

Ik vind het zo erg voor Niall! Dalijk was het Harry die dood was! Nou dan zou ik ook niet meer willen leven. Vandaag zouden we weer naar huis gaan. Nik word morgen begraven. "Louis!" Hoorde ik. "Ja?" Vroeg ik. "Kom is." Ik hoorde dat het Niall was dus ging ik naar de kamer van Nik. Hij zat op een krukje met zijn handen bij haar hand. Ik voelde me weer trillen. "Was Nik dat?" Vroeg ik. Niall knikte. Ik vind het toch raar dat Niall Nik ziet en met haar kan praten enzo. "Maar Niall, we gaan dalijk weer naar huis hè?" Zei ik. Hij knikte. "Jij gaat ook mee toch Nik?" Vroeg hij. Er was een lange stilte. "En wat zei ze?" Zei ik om de stilte weg te halen. "Hè? O ja, ze komt mee." Zei Niall. "Louis Niall! We gaan!!" Riep Liam. "We komen!!!" Riep ik terug. "Neem nog even afscheid van het lichaam van Nik." Zei ik tegen Niall. Hij draaide zich om en veegde met zijn duim over de wang van Nik.

Niall pov-

Ik weet dat ik met Nik kan praten. Maar ik kan haar niet meer zoenen... Ik mis haar zo erg. "Niall, je moet gaan." Zei Nik. Ik knikte sip. Nik legde een hand op mijn schouder, maar ik voelde niks. Ze gaf me een kus en ik voelde een kleine tinteling in mijn lippen. "Nik! Ik voelde je!" Zei ik blij. Ze glimlachde zwakjes. "W-wat is er?" Vroeg ik. "Ik denk dat je afscheid van me moet gaan nemen Niall... Ik kan niet voor eeuwig hier blijven, als je me voelt betekent dat dat ik wegga." Zei ze verdrietig. "W-wat?! Afscheid?! V-oor a-altijd?!" Vroeg ik huilend. Ze knikte en ze knuffelde me. Ik voelde haar sterk. Maar op dit moment wilde ik haar helemaal niet voelen. Ze keek me aan met betraande ogen en bij mij stroomde allemaal tranen naar beneden. Ik zoende haar en ik voelde haar zachte lippen weer. Ik stopte met kussen en ik begon te huilen in haar nek tijdens onze laatste knuffel. Nik was ook aan het huilen. "Dag Niall, ik zal je missen en pas alsjeblieft goed op Niak." Zei ze snikkend. Ik schudde zachtjes. "Ik kan niet zonder je Nik." Zei ik. "Dat kan je wel, je bent de sterkste en dapperste jongen van de hele wereld!" Zei ze. Er kwam een kleine glimlach op mijn gezicht. "Niall, zorg goed voor jezelf en Niak... ik zal je super erg missen. Goodbye forever..." Zei ze huilend. "Goodbye forever." Zei ik terug. We deden onze handen op elkaar. Ze vaagde langzaam weg en ik voelde haar niet meer. Ik deed mijn handen op mijn gezicht en begon te huilen. "Niall kom nou!!" Riep Louis. Ik stond op en gaf Nik nog een kus op haar hoofd. "Ik hou van je." Zei ik tegen haar en liep weg.

"Wat is er met jou?" Vroeg Louis. "Nik is weg. Voor altijd." Zei ik. "Wat?!" Zei Louis geschrokt. Hij deed meteen zijn armen wijd en knuffelde me. Ik begon weer te huilen in zijn nek. Toen ik werd geopereerd aan mijn been vroeg de dokter hoeveel pijn het deed na de operatie tussen 1-10. Ik zei 9. Omdat ik de 10 wilde bewaren tot het allerergste. Nou ik zal je vertellen. Dit was de ergste 10 ooit!
(Ik weet het, het komt uit the fault in our stars, maar ik vond het hier wel bij passen;).)

We reden naar huis maar ik zat alleen maar voor me uit te staren. Toen we thuis kwamen was Lola er. Ze ging gelijk kijken bij Niak. "Wij worden de beste vriendjes!!" Zei Lola blij. Niak zat alleen maar te lachen. We liepen naar binnen en ik ging meteen naar boven. Dit was een dag van niks doen. Alleen maar huilen. Waarom is dat fucking kut vliegtuig neergestort?! Godverdomme... ik hoorde voetstappen naar boven toe komen. De deur ging open en Harry stond in de ingang. "Ik heb het gehoord van Louis." Zei hij. Meteen begon ik weer te huilen. "Het komt allemaal goed Ni..." Zei Harry. "Dat komt het niet! What the fuck denk jij dat het goed komt zonder Nik?!" Zei ik bot. "We gaan volgende week weer op tour... kan je dat aan?" Vroeg Harry. Ik knikte zwakjes. "Door de fans word ik altijd blij." Zei ik. Harry knikte en kwam naast me zitten. "Luister Niall, ik vind het echt super erg voor je, maar je moet echt doorgaan met je leven en voor Niak zorgen." Zei Harry serieus. Ik wilde nu echt gewoon keihard op hem uitbarsten en schelden enzo. Maar dit deed ik niet. "Dat weet ik Hazz... maar ik heb steun nodig." Zei ik. "Halloo?! Er zijn nog meer mensen in dit huis hoor!" Zei Harry. Eindelijk kon ik weer lachen. "Dat weet ik." Zei ik. "Nou dan komt het toch allemaal goed." Zei hij. Ik knikte langzaam. "Het komt, hopelijk, goed." Zei ik onzeker. "Zeg het!!" Zei Harry. "Het komt goed." Zei ik lachend. We knuffelde elkaar en gingen naar beneden.

Het spijt me verschrikkelijk van het lange wachten maar ik had even geen inspiratie meer. Hoop dat het hoofdstuk leuk was!! Love youu!! Xx Rachel.