Last Regret (bakudeku)

Last Regret

......senesi tam yeni soru için tebeşiri tahtaya vurmuştu ki imdada teneffüs zili yetişmişti...

Sensei çalan zil bittikten sonra sınıfa döndü ve

"bu günlük ödev yok...lise bölüm tercihleri için formları doldurmayı unutmayın ve çıkabilirsiniz"

Öğrenciler gruplar halinde hangi bölümü yazıcaklarını konuşarak sınıftan çıkıyorlardı...onlar arasında midoriya yoktu...istenmemişti...dışlanmıştı...

Şimdi ise sınıfta sadece iki kişi vardı...

Bakugo..

Midoriya..

Bakugo grubunu önden göndermişti sınıftan... biraz dekuyla uğraşmak istiyordu...onu kırmak...onu üzmek...onun canını yakmak istiyordu...ama kesinlikle ölmesini istemiyordu ondan ne kadar nefret etsede o onun biricik hayranıydı....ama bakugo az sonra olucakları nerden bilebilirdi ki....

Midoriya nın sırasına yaklaştı biraz onu inceledi....kafası kollarının üstünde uyuyordu... Gözünün kenerindan akan yaşlar kurumamıştı....evet ağlamıştı....yine...sebebi ise özgünlüğü olmadığı için dışlanması....zorbalığa uğraması... Kalbinin defalarca kırılması....ve lisede ona göre bir bölüm olmamasıydı...o sadece kahraman olmak istiyordu bir numara yada en kötü kahraman onun için fark etmezdi...o sadece insanları koruyup kurtarmak istiyordu......

Bakugo midoriya'nın kolunun altından hızlıca "kahraman analiz" defterini çekti midoriya ilk ne olduğunu anlamasada defterini,bütün emeklerini, hayallerini, bakugonun elinde görünce telaşa kapıldı gözlerinden hala yaşlar akıyordu inci inci, sıra sıra,

"Ba-bakugo n-"

Evet midoriya ona "kacchan" demeyi 7 yaşında bakugo tarafından nehre itirildiğinde bırakmıştı....ama ona olan hayranlığını bırakmamıştı...bırakamamıştı...

"Oİ DEKU HALA BU APTALCA SİKİK DEFTERİ YANINDA MI TAŞIYORSUN SENSEİ SENİN YÜZÜNEDE SÖYLEDİ SENİN GİBİLER BU DÜNYA DEĞERSİZLERDİR BİR DEĞERLERİ YOKTU-"

"HAYIR"

"ha? SEN BANA MI BAĞIRDI-"

"KES SESİN-"

Bakugo midoriya sözünü tamamlamadan onun boğazına yapıştı...

"SANA BANA BAĞIRMA HAKINI KİM VERDİ HA!?"

Midoriya çırpınıyordu gözlerini yanıyordu ölmek istiyordu..ilk defa...ama katsukinin ellerinden değil...hayranı olduğu kişinin ellerinden değil....

Bir süre sonra bakugo, midoriya yı bıraktı... Midoriya dizlerinin üstüne düştü ve öksürmeye başladı...

"umarım aklın başına gelmiştir, deku"

Midoriya nefeslerini düzene sokana kadar bakugo midoriya nın "kahraman analizlerini" kurcalıyordu ve bir süre sonra midoriya nın önüne defterinin,hayallerinin, küleri dökülmeye başladı...Midoriya yavaşça kafasını kaldırdı ve bakugonun elinde yanan defterini gördü gözleri korkuyla açıldı ağlaması durmuştu....

Sınıfta kısık bir sesle

"n-neden?"

"n-neden ben?"

"bana teşekkür etmen gerekiyor aptal, seni, o salak, hiç bir zaman gerçekkeşmiyecek hayallerinden kurtardım"

Midoriya kafasını geri eğdi ve küleri eline aldı...elerinde tuttuğu külere baktı, buna verdiği emekler, yazdığı hayaller şimdi birer kara tozdan ibaretti....